YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3330
KARAR NO : 2014/6834
KARAR TARİHİ : 09.04.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2012
NUMARASI : 2012/130-2012/405
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili ile davalılardan G.. Tekstil Dış Tic. Ltd. Şti. arasında yapılan genel kredi sözleşmesini diğer davalıların müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladıklarını, toplam 25.248,67 TL alacağın tahsili için yapılan icra takibinin davalıların haksız itirazı nedeniyle durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, % 40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı G.. Teks. Dış Tic. Ltd. Şti., davaya cevap vermemiştir.
Davalılar G..Çorap Dış Tic. Ltd. Şti. A.Ş. vekili, müvekkilleri hakkındaki davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, taraflar arasındaki sözleşmeye istinaden davalı asıl borçlu G.. Ltd. Şti.’ ne teminat mektubu verilerek kredi kullandırıldığı gerekçesiyle davalıların icra takip dosyasında yaptıkları kısmi itirazlarının iptaline, takibin 17.231,01 TL üzerinden kefil davalı A.. E.. 17.140,72 TL’ den sorumlu olmak üzere 14.070,92 TL asıl alacağa takip tarihinden % 44 temerrüt faizi uygulanarak takibin devamına, % 40 oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli olmadığı gibi davacı vekilinin itirazları da değerlendirilmemiştir. Bilirkişi 29.12.1999 ile 16.02.2000 tarihlerinde kullandırılan teminat mektupları için 16.08.2004 tarihinden 23.06.2007 tarihine kadar olan döneme ilişkin hesaplama yapmış, davacı vekili bu raporu 2000 yılının kasım ayı ile 2004 yılının Mayıs ayı arasındaki dönem içinde ödeme yapılmadığı, daha sonra 23.06.2004 tarihinde yalnızca 4.126 TL ödeme yapıldığı, bu miktarın anılan döneme ilişkin ana para ve BSMV’ ne sayıldığını ancak gecikme faizinin tahsil edilemediğini ileri sürerek itiraz etmiştir. Bu durumda mahkemece bankacılık alanında uzman bir bilirkişi tayin edilerek banka kayıtları üzerinde inceleme yaptırılıp, davacı vekilinin itirazlarını karşılayacak Yargıtay denetimine elverişli bir rapor alınarak deliller hep birlikte değerlendirilip varılacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.