Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2014/3052 E. 2014/6523 K. 03.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3052
KARAR NO : 2014/6523
KARAR TARİHİ : 03.04.2014

MAHKEMESİ : Hopa Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2013
NUMARASI : 2012/189-2013/105

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan kullandığı krediye ilişkin borcun ödenmesine rağmen müvekkiline karşı takip başlatıldığını belirterek müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya toplam borcunun 14.991,19 TL olduğuna karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin 16/04/2012 tarih, 2011/15545 esas ve 2012/6472 karar sayılı ilamı ile;
“Davacı istemi borçlu olmadığının tespitine ilişkin olduğu halde, kararda davacının borçlu bulunduğu tutar saptanmış ve borçluluğuna dair olumlu tespit şeklinde hüküm kurulmuştur. Mahkemece talebe uygun ve onun neticelerini kapsayacak şekilde olumsuz tespit biçiminde hüküm kurulması gerekirken yazılı olduğu şekilde karar tesisinde isabet görülmemiştir” denilerek mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; bozma sonrasında dosya üzerinde yeniden bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, alınan 14/01/2013 havale tarihli bilirkişi kurulunun sunmuş olduğu raporda, davacının davalı bankadaki kredi hesabına 23.429,80 TL ana para, 2.474,58 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 25.904,38 TL ödeme yapıldığının, davacının dava tarihi itibariyle ana para ve faiz toplamı olarak 8.302,20 TL borcu olduğunun belirtildiği, bozma sonrası aldırılan raporun denetime elverişli ve yeterli olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile Hopa İcra Müdürlüğü’nün 2009/607 esas sayılı takip yönünden 25.904,38 TL borcunun olmadığının tespitine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiş, mahkeme kararı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece alınan birinci raporda banka alacağı 14.991,19 TL olarak belirlenmiş, ikinci raporda ise banka alacağı 8.302,20 TL olarak belirlenmiş olup, her iki rapor arasında miktar yönünden çelişki olduğu gibi, ayrıca bozmadan sonra aldırılan raporlara davalı vekili gerekçelerini de göstererek itiraz etmiştir. Bu nedenle yeni bir bilirkişiden çelişkileri giderecek yeni bir rapor alınıp uygun sonuç çerçevesinde sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, mahkeme kararının bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 03.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.