YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1400
KARAR NO : 2014/4800
KARAR TARİHİ : 12.03.2014
MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2012
NUMARASI : 2009/698-2012/74
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında yapılan akaryakıt bayilik sözleşmesini diğer davalının garantör olarak imzaladığını, davalı şirketin taahhüt ettiği mal alımını gerçekleştirmemesinden dolayı taraflar arasındaki sözleşmeye ve 06.12.2006 tarihli taahhütnameye aykırı davrandığını ileri sürerek şimdilik beyaz ürün için kar mahrumiyetinden doğan 20.000 USD alacağın fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden TL karşılığının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili şirketin taraflar arasındaki sözleşmeye ve taahhütnameye aykırı davranmadığını, tarafların sulh olması sonucu bayilik sözleşmesinin feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda; taraflar arasında imzalanan 10.01.2007 tarihli akaryakıt sözleşmesi ve ekindeki 06.12.2006 tarihli taahhütname gereğince 10.01.2007 – 04.09.2009 dönemi içinde davalı şirketin taahhüt ettiği miktarda beyaz ürün satışını gerçekleştirmediği, eksik alınan beyaz ürün nedeniyle ödenmesi gereken cezai şartın 62.153,34 USD olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 20.000 TL’nin fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden davalıdan alınarak davacıya verilmesine, hüküm altına alınan alacağa dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesindeki faizin uygulanmasına karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda 1. bentte “Davanın kabulüne, 20.000 TL’nin fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden davalıdan alınarak davacıya verilmesine… ” denildiği halde, Mahkemece gerekçeli kararın arkasına işlenen 11.09.2013 tarihli tashih şerhi ile kısa karardaki “20.000 TL” ibaresi gerekçeli kararda “20.000 ABD Doları” olarak düzeltilmiş ve 20.000 USD’ ye hükmedilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HMK’nun 298/2 (HUMK m.381/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 12.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.