YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1304
KARAR NO : 2014/4510
KARAR TARİHİ : 06.03.2014
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2013/157-2013/94
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin, akaryakıt satıcısı olan davalının Eskişehir 7. İcra Müdürlüğü’nün 2011/2262 sayılı dosyasında icra takibine koyduğu senedi aralarındaki alışverişe teminat olarak boş şekilde imzalayarak verdiğini, müvekkilinin davalıdan alışverişin başladığı günden itibaren hiçbir zaman takip alacağı kadar alış veriş yapmadığını, müvekkilinin tüm borçlarını ödediğini, borcun 4.950,00 TL’lik kısmının müvekkilinin işçisi Y.. K..’ın kredi kartından ödendiğini belirterek, müvekkilinin 10/02/2011 düzenleme, 21/04/2011 vade tarihli 50.000,00 TL bedelli senetten dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine, icra takibinin iptaline ve %40 oranında tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava konusu senedin açık senet olarak verildiği ve müvekkilinin bunu aralarındaki anlaşmaya aykırı şekilde doldurduğu iddiasını yazılı delille kanıtlaması gerektiğini, bononun teminat senedi olarak değil davacının borcuna karşılık düzenlendiğini, davacının yaptığı ödemelerin önceki borçlarına ilişkin ödemeler olduğunu, dava konusu bono bedelinin ödenmediğini, Y.. K..’ın kredi kartıyla yaptığı ödemenin dava konusu senet için yapıldığına dair bir kayıt bulunmadığını, ödemenin taraflar arasındaki ilişki nedeniyle yapıldığının belli olmadığını, ödemenin büyük bir ihtimalle Yüksel’in şahsi borcu için yapıldığını savunarak davanın reddi ile %40 oranında kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, takip ve dava konusu yapılan 50.000,00 TL tutarlı senet altında teminat senedi olduğu ifadesinin yer aldığı, davalının davacıya 113.114,99 TL’lik mal verildiğini savunduğu, davacının kabulü ve defterlerindeki kayıtlar nedeniyle teslimi ispatlanan 54.405,00 TL tutarını aşan mal miktarının davacıya satılıp teslim edildiği savunmasının davalı tarafından ispatı gerektiği, yani davalının, senet miktarını da kapsayan ve bu miktarı aşan davacı kayıtlarında yer alan 54.405,00 TL. tutarlı malı aşan miktardaki kısmı davacıya satıp teslim ettiğini ispatlaması gerektiği, davalının 54.405,00 TL’lik kısmı aşan miktarda mal teslim ettiğini ispat edemediği, davalının sunduğu cari hesap ekstresinde görülen 70.450,00 TL davacı ödemesinin davalı kabulünde olduğu, bu durumda senet miktarını da kapsayan toplam 54.405,00 TL tutarlı davalının sattığı mal bedelinin ödendiği, teminat olarak teslim alınan mala karşılık verilen bono nedeniyle davacının davalıya borçlu olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davacının Eskişehir 7. İcra Müdürlüğü’nün 2011/2262 sayılı takip dosyasına konu bono nedeniyle davacıya borçlu olmadığının tespiti ile takibin iptaline, davalının kötü niyeti ispatlanmadığından davacı yararına haksız takip tazminatı takdirine yer olmadığına karar verilmiş, mahkeme kararı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kambiyo senedine dayalı olarak yapılan icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. İcra takibine konu bono, 10/02/2011 düzenleme tarihli, 21/04/2011 vade tarihli, 50.000,00 bedelli olup, malen kaydını taşımaktadır. Bu bononun alt kısmında “teminat senedi” ibaresine yer verilmiş ise de, söz konusu bononun açıkça neyin teminatı olarak verildiği hususunda herhangi bir açıklama bulunmadığından, bu durumda söz konusu bononun neyin teminatı olarak verildiğini ispat yükü davacıdadır. Mahkemece ispat yükünde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.