Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2014/1266 E. 2014/3853 K. 27.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1266
KARAR NO : 2014/3853
KARAR TARİHİ : 27.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2012/257-2013/494

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 641 m3 kereste satımına dair sözleşme yapıldığını, davalı yanca müvekkiline bu sözleşme kapsamında 229 m3 kereste teslim edildiğini, müvekkili tarafından davalıya 94.524,70 TL fazla ödeme yapıldığını belirterek müvekkilinin fazlaya ilişkin hak ve alacakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 20.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında uzun süren bir ticari ilişki olduğunu, malın parti parti teslim edildiğini, açık cari hesap şeklinde tahsilat yapıldığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre davacının yüklenimindeki işte kullanılmak üzere davalıdan almak üzere kararlaştırılan 641 m3 kereste miktarının davalı tarafından davacıya teslim edilmediği, davalının karşı çıkmadığı anlaşma konusu kadar malzemeyi teslim ettiğine ilişkin bir kanıt sunmadığı, davacının defter kayıtlarına göre davalı tarafça teslim edilen mal bedelinden daha fazla davacının ödemede bulunduğu gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak davanın kabulü ile 20.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda usulüne uygun tutulmayan davacıya ait ticari defterlerde taraflar arasındaki ticari ilişkinin 2009-2011 yıllarını kapsadığı, davalının 2009 yılında düzenlediği fatura tutarı 18.382,34 TL olup, davacı tarafın toplam EFT yoluyla 39.000,00 TL ödediği, davacının 2009 yılında davalıya 20.617,66 TL fazla ödeme yaptığı, 2010 yılında davalının düzenlediği fatura tutarının 35.104,98 TL olup, davacının davalıya toplamda çek ile 110.000,00 TL ödediği, 2011 yılında davalının davacıya 5.987,98 TL’lik fatura düzenlediği, davacının davalıya EFT yoluyla 5.000,00 TL ödeme yaptığı tespit edilmiştir. Bu durumda davacı yanca 2010 yılında avans olarak verilen çekler karşılığında mal teslim edilmediği gerekçesiyle iş bu dava açılmıştır.
Kural olarak çek bir ödeme aracı olup, mevcut bir borcun tasfiyesi amacıyla verilmektedir. Çekin ödeme dışında başka bir amaçla, somut olayda avans olarak verildiğinin davacı tarafça kanıtlanması gerekmekte olup, mahkemece ispat külfetinin tayininde hataya düşülerek kapanış tasdiki bulunmayan davacı defterleri esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.