YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1069
KARAR NO : 2014/3535
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkili bankanın davalı şirkete kullandırdığı kredi nedeniyle nakit ve gayrinakit alacağı olduğunu, davalı …’nun kefil sıfatı ile sorumluluğunun bulunduğunu alacağın tahsili için girişilen icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına %40 icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili … yönünden takip kesinleşmiş, olduğundan bu borçlu bakımından sıfat yokluğundan davanın reddi gerektiğini müvekkili şirket yönünden ise 1.109,24 TL. nakit alacağının kabulü gerektiğini ancak depo talebinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama toplanan deliller neticesinde, davalı …’nun icra dosyasında süresinde yaptığı bir itirazın bulunmadığı, bu davalı yönünden dava açma şartı olan hukuki menfaatin olmadığı davalı şirket bakımından genel kredi sözleşmesi hükümleri gereğince depo talebinde bulunulamayacağı benimsenen bilirkişi raporuna göre toplam 1.095,40 TL. alacağın tahsili gerektiği gereçeleri ile davanın kısmen kabulüne davalı … hakkında açılan davanın davacının dava açmada hukuki menfaati bulunmadığından dava şartı yokluğundan reddine, davalı şirket yönünden itirazın 916,12 TL. asıl alacak 170,74 TL. faiz 8,54 TL. vergi olmak üzere toplam 1.095,40 TL. üzerinden iptaline bu miktar üzerinden takibin asıl alacağa %66 faiz uygulanarak devamına, fazlaya yönelik istemin reddine, asıl alacağın %40’ı oranında icra inkar tazminatının davalı şirketten tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1) Davalı şirket bakımından 1.095,40 TL. alacağa hükmedilmiştir. 2013 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı 1.822 TL. olup hükmedilen miktar bu sınırın altında kaldığından hüküm davalı şirket bakımından kesin niteliktedir. Kesinlik nedeniyle mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu konuda karar verilebileceğinden davalılar vekilinin davalı şirket ile ilgili temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2) Davalı şirket yönünden reddedilen miktar ise 1.292,9 TL. olup bu miktar da kesinlik sınırı altında olduğundan aynı nedenlerle davacı vekilinin davalı şirkete yönelik temyiz isteminin de miktardan reddi gerekmiştir.
3) Davacı vekilinin davalı …’na, davalı …’nun davacı bankaya yönelik temyiz itirazlarının dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin davalı şirkete yönelik temyiz istemlerinin ayrı ayrı reddine, (3) nolu bentte belirtilen sebeplerle davacı vekili ile davalılar vekilinin …’na yönelik temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden davalıdan alınmasına, davacının fazla ödediği peşin harcın istek halinde iadesine, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.