YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10017
KARAR NO : 2014/15998
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
MAHKEMESİ : Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/02/2014
NUMARASI : 2012/152-2014/54
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılardan T.C. Ziraat Bankası vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili; müvekkili şirketin kayısı satın almak için davalılardan A.. O.. Tarım Ürün. Gıda Mak.İnş.Hayv.Teks.San. ve Tic.Ltd.Şti. ile anlaştığını ve bu şirketin çalışanı M.. E.. adına toplam 181.000-TL bedelinde 9 (dokuz) adet çek keşide ederek verdiğini, devamında davalı şirketin satış akdinden kaynaklanan edimini yerine getirememesi üzerine sözkonusu çeklerin müvekkiline iade edileceğine dair 10.02.2012 tarihli protokolün yapıldığını, ancak davalı şirketin çekleri iade etmeyip, birkısım çekleri diğer davalı bankadaki hesabına teminat amacıyla verdiğini ve davalı banka tarafından da 18.500-TL bedelli bir çeke dayalı olarak müvekkili aleyhine icra takibi başlattığını belirterek, müvekkilinin icra takibine konu çek nedeniyle davalılara borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı T.C. Ziraat Bankası A.Ş. vekili; diğer davalı şirketin müvekkili bankadan kullandığı kredi bedelinden mahsup edilmek üzere temlik cirosu ile dava konusu çeki müvekkili bankaya verdiğini, müvekkili bankanın çeki iyiniyetle iktisap ettiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. O.. Tarım Ürün. Gıda Mak.İnş.Hayv.Teks.San. ve Tic.Ltd.Şti. davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; 10.02.2012 tarihli protokolün incelenmesinde davacı ile dava dışı M.. E.. arasındaki satış akdinin geçersiz olması nedeniyle 05.12.2011 tarihli protokolde belirtilmiş bulunan ve satcı M.. E.. elinde bulunan toplam 181.000-TL bedelli 9 (dokuz) adet çekin iade edileceği hususunda anlaşıldığı, sözkonusu çeklerden 18.500-TL bedelli bir çekin de dava konusu icra takibine konu edildiği, bahsi geçen protokollerin kural olarak davacı ile dava dışı M..E.. arasında ileri sürülebilecek hususlar olduğu, ancak M.. E..’in davalı A.. O.. Tarım Ürün. Gıda Mak.İnş.Hayv.Teks.San. Ve Tic.Ltd.Şti.’nin çalışanı olduğundan bu hususun anılan davalı şirkete karşı da ileri sürülebileceği, Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/89 E., 2012/236 K. sayılı dosyasında sözkonusu çeklerin karşılıksız olduklarının ispat edildiği, davacı borçlunun önceki hamilllere karşı ileri sürdüğü defileri davalı bankaya karşı da ileri sürebileceği gerekçesiyle davanın kabulü ile Malatya 7. İcra Müdürlüğü’nün 2012/1687 sayılı takip dosyasında takibe konu yapılan 18.500-TL bedelli çekten dolayı davacının davalılara borçlu olmadığının tespitine, takibin davacı yönünden iptaline, davacının tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davalılardan T.C. Ziraat Bankası vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı ciro yoluyla hamil olan banka aleyhine açtığı davada menfi tespit isteminde bulunmuş, mahkeme Malatya 7. İcra Müdürlüğü’nün 2012/1687 sayılı dosyasında icra takibine konu yapılan 18.500-TL bedelli çek yönünden davalı bankanın iyiniyetli hamil olmadığını kabul ederek davanın kabulüne karar vermiş ise de, geçerli bir ciro silsilesi ile çekte son hamil olan davalı bankanın kötüniyeti kanıtlanmadığı sürece iyiniyet karinesinden faydalanır ve lehtara karşı ileri sürülebilecek defiler iyi niyetli hamil olan bankaya karşı ileri sürülemez.
Dosyadaki delillerde davalı bankanın kötüniyetini kanıtlayacak nitelikte delil sunulamadığından ve lehtar ile keşideci arasındaki protokolde hamil banka imzası olmadığından bankanın kötüniyetinin varlığını kabul etmek doğru değildir. Mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucunda davanın kabulüne dair yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı banka vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.