YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7232
KARAR NO : 2014/4815
KARAR TARİHİ : 13.03.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 29. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2013
NUMARASI : 2012/128-2013/19
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. A.. E.. ve davalı vek. Av. M.. A..’ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, davalı ile müvekkilinin selefi T.. Petrol A.Ş. arasında İstanbul İli, K.. İlçesi, H.. Köyü, 4884 parselde kayıtlı taşınmaz ile ilgili “Ç.. İstasyonu” projesini içeren 21/02/2006 tarihli protokolün yapıldığını, bu protokol ve protokole bağlı benzin istasyonu için imzalanan bayilik sözleşmesinin müvekkiline devredildiğini, müvekkilinin bu protokoldeki edimlerini yerine getirmesine karşın davalı yanın yükümlülüklerini yerine getirmemesine bağlı akaryakıt istasyonunun açılamadığını, protokol kapsamında ödenen tutarların iadesinin kararlaştırılmasına karşın iade yapılmadığını belirterek Ç..İstasyonu ile ilgili olarak davalıya ödenen 500.000,00 USD avansın ödeme tarihinden itibaren işleyecek %10 faizi ile tahsiline karar verilmesini, olmadığı takdirde Rekabet Kurulu Kararları ve mevzuatı doğrultusunda dava konusu protokolün ve sözleşmenin ifasının hukuken ve fiilen olanaksız hale gelmesi nedeniyle 500.000,00 USD avansın ödeme tarihinden itibaren işleyecek %10 faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, protokol hükümlerine göre bayilik sözleşmesinin 21/02/2011 tarihinde sona ermesi gerektiğini, müvekkilinin protokol hükümlerine göre 2.000.000 TL’lik ipotek tesis ettiğini, ayrıca 650.000 TL’lik teminat mektubu verdiğini, protokolün 7. maddesine göre davacı tarafından istasyonun yenilenmesi ve sözleşme süresince bakım ve onarımda kullanılmak üzere ve bu yoldaki giderlere katkı sağlamak amacıyla 500.000,00 USD ödendiğini, ayrıca davacının 2.000.000,00 USD daha tadilat ve bakım onarım karşılığı kullanılmak üzere taahhütte bulunduğunu, müvekkilinin sözleşmeye bağlı kaldığını ve sözleşmenin feshedilmediğini, bu kapsamda davacıya ödenmesi gereken borç bulunmadığını, sebepsiz zenginleşme olgusunun oluşmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre üzerinde intifa hakkı tesis edilen ve sonradan terkin edilen işletme sözleşmesi gereğince davacının bayisi tarafından petrol istasyonu olarak kullanılmak amacıyla verildiği belirtilen protokole ek 2 belgesi olarak sunulan kalıcı teknik yatırımların işletme sözleşmesinin gereği olarak sözleşme süresine bakılmaksızın yapılması gereken yatırımlar olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde her ne kadar Rekabet Kurulu kararları ve mevzuatından bahsetmiş ise de davacının davasına dayanak esas istemi, 21/02/2006 günlü protokolün 7. maddesi gereğince ödenen 500.000,00 USD’nin davalının protokol ile üstlendiği edimlerini yerine getirmemesi üzerine iadesine ilişkindir.
Olayların açıklaması taraflara, hukuki tavsifin yapılması ise hakime aittir. Hal böyle olunca mahkemece yukarıdaki açıklanan talep gözetilip, söz konusu protokol hükümleri birlikte değerlendirilip davalının protokol ile üstlendiği yükümlülükleri yerine getirip getirmediği karar yerinde tartışılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 13.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.