YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4032
KARAR NO : 2014/1947
KARAR TARİHİ : 27.01.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 06/09/2012
NUMARASI : 2010/480-2012/799
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalı A. T. AŞ. yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar yönünden davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekili ile davalılar H.. K.., H.. T.. ile İ. G. mirasçıları vekilince temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. M. F. T. ile davalı vek. Av. A.. Ş.. ve birleşen dava davalısı İ.. G.. mirasçıları vek. Av. N.. Ö.. gelmiş, diğer davalılar tarafından kimse gelmemiş olduğundan, onların yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçelerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, müvekkili tarafından ihraç kaydı ile davalı şirkete 30.06.2001 tarihli fatura ile yaprak tütün satıldığını, davalı şirket ihracat yapmadığından sözleşme hükmü gereğince KDV’den davalı şirket sorumlu olduğu halde vergi dairesine müvekkilince 26.01.2004 tarihinde 1.152.528,81 TL’si KDV ile gecikme faizi ve zammı ile birlikte toplam 3.535,338,20 TL ödeme yapıldığını, ödenen 1.152,528,81 TL KDV’nin tahsili için davalı şirket aleyhine açılan İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2003/1378 E. sayılı davasının kabul edildiğini ve bu kabul hükmünün Yargıtay Yüksek 19. Hukuk Dairesi tarafından onandığını, söz konusu vergiden kaynaklanan 2.382,809,39 TL gecikme faizi ve zammının 26.01.2004 tarihinde vergi dairesine ödendiğini bu miktardan davalı şirket ile birlikte müvekkili şirketin sorumlu çalışanları diğer davalıların da sorumlu olduğunu ileri sürerek 2.382,809,39 TL’nin 26.01.2004 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, davalı olarak gösterilen İ.. G..’in dava tarihinden önce öldüğü anlaşılınca bu dosya ile birleşen İzmir 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/305 E. sayılı dosyasında mirasçıları aleyhine dava açılmıştır.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar ile davalılar vekilleri ayrı ayrı zamanaşımı itirazında bulunmuş, esas yönden de davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde, davacı şirketin bünyesinde çalışan davalı şahısların verdikleri zararlardan kaynaklanan rücu taleplerinin haksız fiil hükümleri uyarınca değerlendirilmesi gerektiği, dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolduğu, davalı şirket yönünden ise; ihraç kaydı ile alınan malların %17’lik kısmının süresi içinde ihracatının davalı şirket tarafından yapıldığı bu durumda davacı tarafından 26.01.2004 tarihinde ödenen 2.382,809,39 TL KDV gecikme zammı ve faizinin %17’lik kısmına tekabül eden, 405.077,60 TL’nin mahsubu ile geriye kalan 1.977,731,79 TL’yi davacı şirketin rücu edebileceği gerekçeleri ile davanın, davalı A. T. Tic. ve San. AŞ. yönünden kısmen kabulüne 1.977,731,79 TL alacağın dava tarihinden (29.01.2010) itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, diğer davalılar yönünden açılan davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalılar H.. K.., H.T. ile İ.. G.. mirasçıları vekilince temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2003/1378 E. – 2005/674 K. sayılı kesinleşen dosyada davacının KDV alacağı olan 1.152,528,81 TL’nin tamamına karar verilmiştir. Hal böyle olunca, bu KDV alacağının gecikme faizi ve zammının da tamamının talep edilebileceği gözetilmeden bu talebin %17’lik kısmının mahsubu gerektiğine ilişkin 15.02.2012 tarihli bilirkişi A.S..K.ın raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
3) Bir kısım davalılar vekilinin temyizi;
Birleşen İzmir 10. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/305 E. 2010/301 K. nolu davacısı T. T.Mamülleri AŞ. Davalıları İ.. G.. mirasçıları olan . G. A., N.. G.., M. E. G.olan alacak davası yönünden, davalılar kendilerini vekilleri marifeti ile temsil ettirmesine ve birleşen dava reddedilmesine rağmen lehlerine vekalet ücretine hükmedilmemesinin isabetsiz olduğuna ilişkindir.
Birleşen davalar bağımsızlıklarını korudukları için redle sonuçlanan birleşen dava yönünden de ayrıca avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken bu hususun dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar (E. G. A. N.. G.., M. E. G.) yararına hükmün BOZULMASINA, vekilleri Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine, keza vekili duruşmada hazır bulunan birleşen dosya davalıları lehine takdir edilen 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak birleşen dosya davalılarına (E. G. A., N.. G.., M.E. G.)’e verilmesine, peşin harçların istek halinde iadesine, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.