YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19056
KARAR NO : 2014/2939
KARAR TARİHİ : 13.02.2014

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya 02.04.2009 tarihli fatura ile malzeme sattığını, malzemeleri teslim alan davalının teslimden itibaren üç ayı geçtikten sonra 13.07.2009 tarihli iade faturası düzenleyerek malzemeleri müvekkiline gönderdiğini, söz konusu iade faturasının 21.07.2009 tarihli ihtarname ile iade edildiğini, malzemelerin de kargoyla davalıya gönderildiğini, fatura bedelinin ödenmediğini belirterek 45.515,25 TL alacağın temerrüd tarihinden itibaren TC Merkez Bankası reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında sözleşme akdedilmediği gibi müvekkilince herhangi bir ürün siparişi de verilmediğini, müvekkili şirkete teslim edilmesi gereken ürünlerin müvekkili ile bağlantısı bulunan bir hastaneye teslim edildiğini, müvekkili ile davacı arasında daha önceden ürün siparişlerine ilişkin alım satım ilişkileri bulunduğunu, bu ilişki çerçevesinde davacının, müvekkiline satılan stendlerin kullanım süresi dolmaya yakın olduğunda veya kullanım süresi dolduğu zaman üç ay önceden bildirmek koşulu ile satılan ürünleri değiştireceğini bildirdiğini, bu konuda müvekkili şirketin depo sorumlusu ile davacının satın alma sorumlusu arasında tutanak düzenlendiğini, müvekkilinin bu tutanağa dayanarak ürünlerin kullanım sürelerinin çok kısa bir süre kaldığını öğrenmesi ile ürünleri iade hakkını kullandığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davaya konu faturanın davalı kayıtlarında yer aldığı, buna göre faturaya konu emtianın davalıya teslim edildiği sonucuna ulaşıldığı, davalıya teslim edilen malzemelerin bir kısmının tedavi gören hastalarda kullanıldığı, davalının ticari kayıtlarına aldığı faturayı yaklaşık 3,5 ay sonra iade etmesinin ticari hayatın olağan akışına uygun düşmediği, TTK 23/2 maddesi gereğince -8- gün içinde faturaya itiraz edilmediğinden münderecatının kabul edilmiş sayılacağı gerekçeleriyle davanın kabulüne 45.515,25 TL’nin temerrüt tarihi olan 27.07.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.