Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2013/18950 E. 2014/3704 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18950
KARAR NO : 2014/3704
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

MAHKEMESİ : Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/09/2013
NUMARASI : 2011/158-2013/174

Taraflar arasındaki birleşen menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –
Asıl davada davacılar vekili, davacı A.. Y..’ın daha önceden davalının yanında çalışması sebebiyle aralarında güven oluştuğunu, davalıya mal siparişinde bulunup, 35 adet toplamda 35.650 TL.lik bonoyu davalı şirkete verdiğini, ancak malların gönderilmediğini ve bonoların da iade edilmediğini ileri sürerek, bonolardan dolayı borçlu olmadıklarının tespiti ile ödenen bono bedellerinin istirdadına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davacı vekili, davalı şirkette çalıştığı için karşılıklı güven oluştuğunu, müvekkili tarafından mal karşılığı verilen 6 adet bononun davalının mal teslimini gerçekleştirmediği için bedelsiz kaldığını ileri sürerek borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Asıl ve birleşen davada, davalı vekili, davacı A.. Y.. ile ticari ilişkisi olmadığını, davacının müvekkili şirkette çalıştığı dönemlerde, müvekkilinin sipariş ve tahsilatlarını yaptığını, alacakları şirket adına yaptığı halde, paranın davalı şirket hesabına geçmediği ve davacı A.. Y..’ın bu miktar karşılığında bono vererek şirket hesaplarına yatırmadığı borcu kapatabileceğini belirttiğini bildirerek davaların reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre davacının davalı şirkette çalıştığının ihtilafsız olup, taraflar arasında mal alışverişine rastlanmadığı ve alacak-borç ilişkisi olmadığı gerekçesiyle asıl dava ve birleşen davanın ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm asıl davada davacılar vekili, birleşen dava da davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı A. Y.. ve davalı şirket arasında işçi-işveren ilişkisi bulunmaktadır. Uyuşmazlık da bu ilişki içinde verilen senetlerden kaynaklandığına göre, İş Kanunu’na ve İş Mahkemeleri Kanunu’na göre, davanın iş mahkemesinde görülmesi gerekir. Yerel mahkemece görev konusu üzerinde durulmaksızın işin esasının incelenmesi yanlıştır.
Görev, 6100 sayılı HMK.nın 1.maddesine göre kamu düzenindendir ve re’sen gözetilir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı tarafın öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.