YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18675
KARAR NO : 2014/840
KARAR TARİHİ : 09.01.2014
MAHKEMESİ : Kadınhanı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2012/94-2013/63
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı, davalı tarafından aleyhine Kadınhanı İcra Müdürlüğü’nün 2012/268 E. sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, takibe dayanak bononun babası B.. Y..’in borca karşılık babası Bekir’in halasının oğlu olan davalıya kendisi tarafından düzenlenerek verilen bono olduğunu, bono bedelini 2009 yılı Haziran ayında ödemesine karşılık bononun davalı tarafından iade edilmeyerek icra takibine konu edildiğini belirterek davalıya borçlu olmadığının tespitine ve lehine %40’tan aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibe dayanak bono bedelinin ödenmemesi nedeniyle icra takibine konu edildiğini, ödeme iddiasında bulunan davacının bu iddiasını yazılı delillerle ispat etmesi gerektiğini, tanık dinlenmesine muvafakatlarının olmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre tarafların akraba oldukları ve örf adet gereği ödemenin senede bağlanmamış olması karşısında tanık dinlendiği, dinlenen tanık beyanlarının ödemenin varlığını ispat ettiği, ayrıca senetten doğan alacak için talebin çok aşırı geç bir zamanda yapılmış olmasının da davalının iyiniyetli olmadığını gösterdiği gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının 15/06/2009 vade tarihli 4.000,00 TL bedelli bonodan dolayı davalı M.. T..’a borçlu olmadığının tespitine, davacının kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davalı yanca icra takibine konu edilen bono bedelinin ödendiği gerekçesi ile açılan menfi tespit davasıdır.
Davacı dava dilekçesinde davalının babasının halasının oğlu olduğunu beyan etmek sureti ile akrabalık derecelerini ortaya koymuş olup, somut olayda HMK’nın 203. maddesinin şartları oluşmamıştır.
HMK 201. (HUMK’nun 290.) madde hükmüne göre, senede karşı her türlü iddianın yazılı delille ispatlanması gereklidir. Bu durumda, davacının senede karşı ödeme iddiasını yazılı delillerle ispatlaması gerekir. Mahkemece, anılan madde hükmü gözetilerek davacı yana bu yöndeki delilleri sorulup, toplandıktan sonra varılacak uygun sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.