YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18669
KARAR NO : 2014/1164
KARAR TARİHİ : 15.01.2014
MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 16/07/2013
NUMARASI : 2013/179-2013/250
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili ile davalılar arasında imzalanan kabala (götürü) bahçe satış sözleşmesi hükümleri çerçevesinde müvekkilinin bahçesindeki ürünlerin bir kısmının davalı şirkete satılıp teslim edildiği halde ürün bedelinden bakiye kısmın tahsil edilemediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 52.000 TL.nin ihtar tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı M.. K.. ve M. Z.O.; sözleşme ilişkisini kabul etmemekle birlikte davacının dayandığı sözleşmede İzmir mahkemelerinin yetkili kılındığından bahisle yetki ilk itirazında bulunmuşlar, ayrıca, davalı Han Tarım tarafından onaylanmadığından sözleşmenin yürürlüğe girmediğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin yerleşim yeri İzmir’de bulunduğundan İzmir mahkemelerinin yetkili olduğunu, davaya konu sözleşmenin müvekkili şirketin yetkili temsilcileri tarafından imzalanmadığından müvekkilini bağlamayacağını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre; tarafların tarım üretimi ve satışı konusunda ticari şirket ve tacir oldukları, HMK’nın 17. maddesi hükmü gereğince tacirler arasında yapılan yetki sözleşmesi geçerli olduğundan davada İzmir Asliye Ticaret Mahkemesinin yetkili olduğu, taraflar arasındaki yetki sözleşmesinde yetkili kılınan mahkemenin münhasır yetkili kılındığına dair bir kaydın bulunmadığı, bu durumda İzmir mahkemelerinin münhasıran yetkili olduğu, böylece yetki itirazının kabulü ile dava dilekçesinin dava şartı yokluğu ve yetkisizlik nedeniyle reddine karar verildiği gerekçesiyle davada İzmir Asliye Ticaret mahkemesi yetkili olduğundan Mahkemenin yetkisiz olduğuna ve usul yönünden davanın reddine, karar kesinleştiğinde ve istem halinde HMK’nın 20. md. Gereğince dosyanın yetkili İzmir Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine, karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davacı ile davalılar arasında imzalanan 30.06.2011 tarihli kabala (götürü) bahçe sözleşmesinden doğan bakiye alacağın tahsili istemine ilişkindir. Dava konusu sözleşmede alıcı olarak gösterilen davalı şirketin imzası bulunmamakta, davalı gerçek kişilerin de sözleşmeyi hangi sıfatla imzaladıkları anlaşılamamaktadır.6100 sy. HMK’nın 17. maddesinde; “Tacirler veya kamu tüzel kişileri, aralarında doğmuş veya doğabilecek bir uyuşmazlık hakkında, bir veya birden fazla mahkemeyi sözleşmeyle yetkili kılabilirler. Taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça dava sadece sözleşmeyle belirlenen bu mahkemelerde açılır.” hükmüne yer verilmiştir. Madde metinden de açıkça anlaşılacağı üzere münhasır yetki kuralı sadece tacirler yönünden bağlayıcıdır. Somut olayda mahkemece davacı çiftçinin ve davalı gerçek kişilerin tacir olup olmadıkları araştırılmadan, tarafların vergi ve ticari sicil kayıtları getirtilip tacir olup olmadıkları tespit edilmeden tacir oldukları kabul edilerek davanın sözleşmede gösterilen yer dışında açılmış olması nedeniyle yetki yönünden reddine karar verilmesi ve dolayısıyla eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 15.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.