Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2013/18548 E. 2014/15383 K. 20.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18548
KARAR NO : 2014/15383
KARAR TARİHİ : 20.10.2014

MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2013
NUMARASI : 2011/134-2013/256

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av.H. A.ile davalı vek.Av.M. V.T.’un gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, müvekkilinin müşterisi olan dava dışı S. C.nin bodur elma ve erik ağaçlarının bulunduğu arazi üzerine file gerilmesi için anlaşmaya varıldığından müvekkilince davalıdan alınan dolu filesi için toplam 13.305.60 TL.ödeme yapıldığını, araziye fileler monte edildikten sonra yer yer kopmalar başlayınca davalıya haber verildiğini, ancak davalının durumla ilgilenmediğini, arazi sahibinin filelerin değiştirilmesi talebi üzerine müvekkilince mahallinde tespit yaptırılıp rapor alındığını, bu raporla malların ayıplı olduğunun saptandığını, müvekkilince mecburen başka bir firmadan file alındığını, ayıplı malın kaldırılması, yeni filenin montajı için de masraf yapıldığını ileri sürerek ayıplı mal bedeli toplamı olan 13.305.60 TL.nin fatura tarihlerinden işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte tahsilini, ayrıca söküm, tekrar montaj, işçilik vs.bedeli olarak 15.000 TL.nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında davacı vekili 15.000 TL.lik talebini ıslah ederek 25.000 TL.talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin yerleşim merkezi Gebze Asliye Ticaret Mahkemeleri’nin yetkili olduğunu, müvekkilince üretilen filelerin numunelerinin davacıya gönderildiğini, davacının kendisinin davaya konu fileyi seçerek sipariş verdiğini, montajı davacının yaptığını, demir konstrüksiyon ile file birbirine doğrudan temas edecek şekilde montaj yapıldığı için Adana sıcağında o kısımlarda erimeler olduğunu, oysa demir konstrüksiyonun fileye değmemesi için o kısma plastik poliüretan aksam ve parçaların konulması gerektiğini, müvekkilince tespit raporuna itiraz edildiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde, davalı yanın yetki itirazı yerinde görülmemiş, alınan tüm bilirkişi raporlarından anlaşılacağı üzere üretimden kaynaklanan ayıp olduğu, arızaların davacının yaptığı montaj işinden kaynaklanmadığı, davacının ayıplı ürünler için davalıya ödediği bedeli ve ayıplı örtünün kaldırılması ve yeni örtünün montajı için gerekli olan işçilik bedelini davalıdan tahsil etmesi gerektiği gerekçeleri ile davalıdan satın alınan ve halen davacının depolarında bulunan ürünün davalıya iadesine,
ayıplı ürün için ödenen 13.305.60 TL.ile montajı yapılan ürünün sökülüp yerine yeni ürünün monte edilmesi için yapılması gereken 25.000.00 TL.den oluşan toplam 38.305.60 TL.nin dava tarihinden itibaren hesaplanacak değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, ayıplı mal satışından kaynaklanmaktadır. Davalı satıcının muamele merkezi Gebze’de olup, ayıplı olduğu iddia edilen malların davacının temin edeceği araç ile fabrikadan teslim alınıp nakliyesinin yapılacağı dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Öte yandan satışa konu malların Ceyhan İlçesi’ndeki bodur elma ve erik ağaçlarında koruyucu amaçla kullanıldığı, başka bir anlatımla ifa yerinin Ceyhan olduğu da dosya içeriği ile sabittir. Somut olayda, dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 73/1.maddesinin uygulama yeri bulunmamaktadır. Davalı vekili süresinde yetki itirazında bulunmuştur. O halde mahkemece Adana Mahkemeleri’nin yetkili olmadığı ve bu nedenle davalının yetki itirazının yerinde olduğu gözetilerek yetkisizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.