Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2013/17584 E. 2014/2283 K. 30.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17584
KARAR NO : 2014/2283
KARAR TARİHİ : 30.01.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 16/07/2013
NUMARASI : 2012/48-2013/145

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –

Davacı vekili, taraflar arasında 13/04/2004 tarihli, 17 yıl süreli “Bayilik Sözleşmesi” akdedildiğini, sözleşme ile dava dilekçesinde belirtilen parselde kayıtlı akaryakıt istasyonu ve müştemilatının işletmeciliği ve bayiliğinin davalıya verildiğini, müvekkilinin sözleşme gereği edimlerini yerine getirdiğini, müvekkilinin sözleşmenin 17 yıl süreceği düşüncesiyle toplamda 43.226,69 TL inşaat harcamaları yaptırdığını, ancak taraflar arasındaki bayilik ilişkisinin 22/08/2008 tarihinde davalının bayilik lisansının EPDK tarafından iptal edilmesi nedeniyle fiilen sonlandırıldığını, davalının 22/08/2008 – 13/04/2021 tarihleri arası bakiye süreye ilişkin fazladan harcanan duran varlık inşaat bedelini sözleşme gereği müvekkiline iade ile yükümlü olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydıyla harcama tarihlerinden dava tarihine kadar işlemiş faiz dahil 64.059,87 TL bakiye duran varlık inşaat bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalıya dava dilekçesi ve duruşma günü tebliğ edilmesine rağmen duruşmalara gelmemiş ve cevap dilekçesi göndermemiştir.
Mahkemece, davacı vekilinin müvekkili şirket ile davalı arasında 13/04/2004 tarihli, 17 yıl süreli bayilik sözleşmesi akdedilerek, bu sözleşme çerçevesinde; müvekkili tarafından sözleşmenin 17 yıl süre ile devam ettirileceği düşüncesiyle akaryakıt istasyonu için duran varlık – inşaat adı altında toplam 43.226,69 TL’lik bir yatırım yapıldığını, davalının bayilik lisansının EPDK tarafından iptal edilmesi nedeniyle taraflar arasındaki bayilik ilişkisinin sonlandığını belirterek bakiye kalan süreye ilişkin toplam 64.059,87 TL alacağın davalıdan tahsilini talep ettiği, bilirkişinin yapmış olduğu incelemede bakiye süreye ilişkin 24.915,04 TL hesaplama yapıldığı belirtilmiş ise de, taraflar arasındaki ilişkinin davalının bizzat kendi işleminden kaynaklanmayıp, EPDK’nın davalının lisansını iptal etmesi nedeni ile sonlandığı, yapılan yatırımın artık ekonomik bir değer ifade etmediği, zira davalı tarafından kullanılamayacağı, davalının üzerine atfedilecek bir kusur bulunmadığı, bu nedenle bakiye süreye ilişkin talepte bulunulamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, mahkeme kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili ile davalı arasında 13.04.2004 tarihli ve 17 yıl süreli olarak bayilik sözleşmesi imzalandığı çekişmesizdir. Bayilik sözleşmesi 22.08.2008 tarihinde davalı Ö… Ltd. Şti’nin bayilik lisansının EPDK tarafından iptal edilmesi üzerine fiilen son
bulmuştur. Davalı bayinin lisansı işletmedeki lisansa uygun işlemlerin yapılmamış olması nedeni ile EPDK tarafından iptal edilmiştir. Bu durumda, bayilik lisansı iptalinin davalının kusurundan kaynaklandığı ve bayilik sözleşmesinin de davalının kusuru ile sonlandığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki sözleşmenin 13. maddesinde akdin bayinin kusuru ile sonlanması halinde bayinin maddi ve manevi zararları tazmin ile yükümlü olacağı kararlaştırılmıştır. Mahkemece, açıklanan hususlar gözetilerek davacının talebinin incelenmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.