Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2013/15637 E. 2013/19721 K. 11.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15637
KARAR NO : 2013/19721
KARAR TARİHİ : 11.12.2013

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki ayıp malın yenisi ile değiştirilmesi davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacılar vekili, 17.9.2007 tarihinde müvekkili …’ nın ticari taksi olarak kullanmak amacı ile diğer müvekkilinin ise işletmecisi olduğu … plakalı 2008 model … model aracı, davalı …den satın aldığını, diğer davalı şirketin ise bu araçların Türkiye Distrübütör’ü olduğunu, aracın (2) yıl sınırsız kilometre garanti ile satıldığını, ancak aracın kullanılmaya başlandığı ilk günden itibaren sürekli olarak arızalandığını, kapılarından su ve rüzgar girdiğini, şanzımandan yağ kaçırdığını, sağa çektiğini, motordan ses geldiğini, elektrik tesisatının arızalı olduğunu, viteslerde problemler çıktığını, bu arızaların tamir edilmesine rağmen yeniden ortaya çıktığını, aracın davalı … A.Ş’nin talebi üzerine genel merkeze getirildiğini tamir ve bakımının yapılmasına rağmen arızaların devam ettiğini, aracın 80.000 km.bakımının 4.2.2009′ da yapıldığını, bu tarihten sonra da arızaların tekrar ettiğini belirterek davaya konu aracın ayıptan ari misli ile değiştirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … Oto Ltd. Şirketi vekili, davacı …’ nin aracın maliki olmadığı için, davada taraf sıfatının bulunmadığını, davacının TTK-25/3 maddesinde öngörülen ayıp süreleri içinde ihtarda bulunmadıklarını, TTK-25/4 uyarınca (6) aylık zamanaşımının süresinin geçtiğini, aracın dava tarihi itibari ile 90.000 km yol yaptığını, bu nedenle ortaya çıkan arızaların normal olduğunu öne sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuş, diğer davalı … A.Ş vekili ise müvekkilinin aracın satıcısı olmadığı, Türkiye Genel Distrübütörü olduğunu bu nedenle müvekkiline husumet düşmediğini, yetkili mahkemenin … Asliye Ticaret Mahkemeleri olduğunu, davacının süresi içinde ayıp ihbarında bulunmadığını, araçta meydana gelen arızaların kullanımdan kaynaklandığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; bilirkişi raporunda dava konusu araçtaki ayıbın imalat hatası olduğunun belirlendiği, dava konusu aracın yenisinin üretilmediği, bu durumda yenisiyle değiştirilmesinin mümkün olmadığı, davacı vekilinin de ıslah dilekçesi ile talebini bedele dönüştürdüğü, aracın davacının ödediği fatura bedelinden, 3.kişi …’a satış bedeli olan 16.600,00 TL düşüldüğünde kalan miktarın davacı zararı olduğu ve davacının bu miktarı isteyebileceği, davacı vekilinin “aracın gerçek satış bedelinin 26.399,20 TL olduğu, fatura bedelinin yanı sıra davalı …’e 7.000,00 TL değerinde araç verildiği” şeklindeki iddiasını ispata yarar delil sunamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 2.799,20-TL’nin 02.05.2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı … vekili ile davalı …Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı … vekilinin yerinde görülmeyen ve sebepleri bildirilmeyen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı … Ltd. Şti. vekilinin temyiz itirazlarına gelince; Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Mahkemece hüküm altına alınan miktara aracın satım tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken bu yönün gözetilmemesi doğru görülmemiştir. Ne var ki anılan davalı vekilinin temyiz dilekçesinde dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiği belirtilmiş olduğundan bu talep gözetilerek dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi için hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi gereği düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle dava … Otomotiv..Ltd. Şti. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (3) no’lu bentte açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasının 2. satırında yer alan “02.05.2008” rakamının karardan çıkartılarak dava tarihi “25.02.2009” tarihinin yazılarak hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.