YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15489
KARAR NO : 2013/19955
KARAR TARİHİ : 17.12.2013
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin davalının yetkili servisi olarak faaliyet gösterdiğini, davalı şirketin 11.01.2008 tarihli ihtarname ile tek yanlı olarak sözleşmeyi feshederek 31.01.2008 tarihi itibarı ile yetkili servis çalışmasının durdurulmasını istediğini, bu ihtarnamede dayanak olarak gösterilen 02.10.2006 tarihli ihtarnamenin kendilerine hiç gönderilmediğini, fesih sonucu çalışamaz hale geldiklerini, müşterinin tamamını yitirdiklerini, mevcut servis ekipmanı …’ya göre kurulmuş olduğundan atıl duruma geldiğini, davalı şirketin mevcut yedek parça stokunu geri almaktan imtina etmesi nedeniyle yedek parçaların ellerinde kaldığını belirterek haksız ve ani fesih nedeniyle maddi zararlara karşılık fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile şimdilik 100.000 TL maddi tazminatın davalı şirketten tahsiline karar verilmesini istemiş, yargılama aşamasında talebini açıklayarak müvekkil şirkette çalışan personelin işsiz kalması sonucu maaş ve kıdem tazminatı zararına mahsuben 10.000 TL, servis müşterilerinin ve ticari itibarının kaybı nedeniyle 10.000 TL, yatırım zararı nedeniyle 40.000 TL, yedek parça bedeline karşılık 30.000 TL , ticari gelir kaybı nedeniyle 10.000 TL olmak üzere toplam 100.000 TL’lik maddi tazminat talebinin olduğunu belirtmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında belirli süreli sözleşme mevcut olmadığını, tebliğ hükümlerine uygun şekilde sözleşmenin feshedildiğini, davacının müvekkil şirket tarafından tespit edilip bildirilen kriter ve standartları sağlayamadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, Rekabet Kurulu’nun 2005/4 sayılı tebliğinin 4/c-2 maddesi hükmü uyarınca belirsiz süreli sözleşmelerde 2 yıllık feshi ihbar süresinin uygulanması gerektiği, bildirilen kriter ve standartları davacının sağlayamadığı konusunda somut delil gösterilmediği, 11.01.2008 tarihli ihtarnamede fesih sebebi olarak yalnızca reorganizasyonun belirtilip bu konuda da delil sunulmadığı, dolayısıyla tebliğin 4. maddesindeki süre dolmadan yapılan feshin ani ve haksız olduğu, yetkili servis anlaşmasının fiilen 31.01.2008 tarihinde sona erdiği, davacının ancak 2 yıllık feshi ihbar süresiyle sınırlı ve ani fesihle illiyet bağı içinde olan zararlarını ispatladığı taktirde talep edebileceği, dava tarihi itibariyle muaccel bir kazanç kaybı alacağından söz edilemeyeceği, istihdam edilen teknik personel için ödenen kıdem tazminatları ve maaşların maddi tazminat olarak davalıdan talep edilemeyeceği, fesihten sonra davacıya ait iş yerinin özel servis olarak faaliyet gösterdiği, hem … markasına hem de diğer marka ticari ve hususi araçlara hizmet verdiği, böylece tesis, makine, araç ve demirbaşları fesih tarihinden sonra özel serviste kullanmaya devam ettiği, özel el aletleriyle motor test cihazını davalının geri almayı taahhüt ettiğine ilişkin yazılı delil ibraz edilmediği, diğer taraftan özel servis olarak hizmet verilmesi sırasında … marka araçların bakım ve onarımında bunları kullanabileceği dolayısıyla yatırım zararı nedeniyle tazminat talebinin de yerinde olmadığı, salt yatırımın yapılmış olması ve yedek parça stokunun varlığının zarar olarak kabul edilemeyeceği, bilanço içeriklerine göre davacının davalı dışında başka satıcılardan da yedek parça temin ettiği, davacı servisin ticari itibar kaybının maddi tazminat istemine konu edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 17.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.