YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/13739
KARAR NO : 2013/17391
KARAR TARİHİ : 06.11.2013
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki istirdat-tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkiliyle davalı şirket arasında akdolunan LPG ve akaryakıt satışına dair sözleşmeler ile akaryakıt istasyonları için ariyet ve emanet sözleşmelerinde diğer davalı …’ın da kefil olarak yer aldığını, sözleşme süreleri dolmadan davalı yanca akdin haksız şekilde feshedilmiş ise de sözleşmeler uyarınca davalı tarafa ariyet olarak teslim olunan malzemelerin iade edilmediğini, sözleşmelerde ariyet olarak verilen eşyaların teslim edilmemesi halinde müvekkili yararına cezai şart ve tazminat alacağı oluştuğunun düzenlendiğini belirterek menkul malların aynen iadesine, bu mümkün olmazsa İİK 24. maddesi gereğince güncel bedellerinin tazminine, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik ayrı ayrı 2.500,00 USD toplamını oluşturan 5.000,00 USD cezai şart ve tazminat tutarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … cevap dilekçesinde, ariyet olarak alınan malzemelerin davacı yanca sökülüp götürüldüğünü bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; taraflar arasında akdolunan sözleşmeler kapsamında davacıya ariyet olarak teslim olunan malzemelerden sökülebilir nitelikte bulunanların davacı yanca yerinden alınarak götürüldüğü, istasyonda kalan stok tankının ise ömrünü tamamlaması nedeniyle belediye yetkililerinin talebi üzerine davacı tarafından istasyondan uzaklaştırıldığının yargılama sırasında dinlenilen davalı tanıklarının beyanlarıyla kanıtlandığı böylece davacı tarafın teslim almadığı bir eşyanın kalmadığının belirlendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında akdolunan 04.07.2000 tarihli bayilik sözleşmesinin 1/ı maddesinde ve yine 17.02.2003 tarihli ariyet ve emanet sözleşmesinin 1/f maddesinde anlaşmaların feshi halinde ariyet veya kira olarak davacı şirket tarafından davalı bayiye verilen malzeme ve teçhizatların bayice derhal iade edilmesi gerektiği düzenlendiği gibi aynı sözleşmelerin 15/a ve 2. maddelerinde davalı bayinin bu yükümlülüğünü süresinde yerine getirmemesi halinde davacı yanın cezai şart ve tazminat alacağı talebinde bulunacağının da yer aldığı görülmüştür. Ayrıca davacı şirketin belirtilen sözleşmelerin ekinde yer alan malzeme ve teçhizat listeleriyle uyuşmazlığa konu edilen malzeme ve teçhizatları davalı bayiye teslim ettiği de dosya kapsamından anlaşılmakta olup bu durum karşısında mahkemece taraflar arasında akdolunan sözleşmelerin ilgili maddeleri de gözetilerek tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmadığı gibi öte yandan ariyet verilen malzemelerin iadesi hususunda davacı yanın tanık dinletme istemine davalı tarafından muvafakat edilmediği halde davacı tarafın teslim olgusunu yazılı delillerle kanıtlaması gerektiği düşünülmeksizin dinlenen tanık beyanları esas alınarak karar verilmesinde de isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.