Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2013/11216 E. 2014/8618 K. 05.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11216
KARAR NO : 2014/8618
KARAR TARİHİ : 05.05.2014

MAHKEMESİ : Kocaeli 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2013
NUMARASI : 2011/431-2013/108

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av. Ö. K. E. ile davalı vek.Av. Ö. S. D. ‘un gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında mevcut ticari ilişki nedeni ile müvekkilinin davalıdan 42.500,00 TL faturalara dayalı alacağı bulunduğunu, davalıya iki adet ticari araç sattığını, alacağın tahsili için girişilen icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu iki adet ticari aracın davacının alt bayi olarak çalışan davadışı E. Oto Dizayn San. ve Tic. Ltd. Şti’ne teslim edildiğini, müvekkilinin bu konuda davacı firma ile muhatap olmadığını, ödemelerin E. Oto… Ltd. Şti’ne teslim edildiğini, müvekkilinin bu konuda davacı firma ile muhatap olmadığını, ödemelerin E. Oto… Ltd. Şti.’nin müdürü M. E. hesabından davacıya yapıldığını belirterek davanın reddi ile %40 tazminatın davacıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde, BK.’nun 182/2 maddesi uyarınca asolunan peşin satış olduğu, davacının aracın devrini verdiği, davadışı M. E.’nin davacının vekili gibi davrandığı, davalının ödemelerini M. E.’ye göndermiş olması davacının da M. E.’den bu ödemeleri kabul etmesi nedeniyle davacı ile davadışı M. E. arasındaki ticari ilişkiye göre davacının kalan alacağını M. E.’den vekalet hükümleri gereği talep etmesi gerektiği, davalının aksi ispat edilemeyen savunmasına göre ödemenin yapıldığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava konusu araçların davacı tarafından davalıya satılıp faturalar düzenlendiği ve bu faturalara dayanılarak trafikte davalı adına tescil işlemlerinin gerçekleştirildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Her ne kadar davalı dava konusu araçları davadışı E. Oto… Ltd. Şti’den satın aldığını savunmuş ise de, araçların faturalarının davacı tarafından düzenlenmesi ve davalının bu faturalara dayanarak araçları trafikte adına tescil ettirmesi olgusu karşısında davalının bu yöndeki savunması yerinde görülmemiştir. Öte yandan davalı ödeme savunmasında bulunmuş ve bu savunma çerçevesinde toplam değeri 83.000 TL olan ikinci el iki aracını satış bedeline mahsuben davadışı E. Oto… Ltd. Şti’ne yetkili M. E.ödemeler düşüldükten sonra bakiye alacak için takibe geçildiğini belirtmiştir.
Her ne kadar mahkemece davadışı M. E.’nin davacının vekili gibi davrandığı ve davalı tarafça M. E.’ye yapılan ödemelerin davacıya yapılmış ödemeler olarak kabulü gerektiği benimsenmiş ise de davacı tarafından bu konuda M. E. isimli kişiye verilmiş bir yetki ve vekil tayinine ilişkin vekaletnameye dosyada rastlanılamadığından yerel mahkemenin bu yöne ilişkin gerekçesinde isabet görülmemiştir.
Hal böyle olunca, taraflar arasındaki akdi ilişki davacı tarafça kanıtlandığına göre davadışı kişiye davacının talimatı olmaksızın yapılan ödeme kötü ödeme olup davacıyı bağlamayacağından davalının davacıya araç bedellerini ödediğini yazılı delille kanıtlaması gerekirken mahkemece eksik inceleme ve somut olaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı lehine takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.