Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2011/7515 E. 2012/1187 K. 31.01.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/7515
KARAR NO : 2012/1187
KARAR TARİHİ : 31.01.2012

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, taraflar arasında 28.06.2000 ve 10.07.2000 tarihinde yapılan Satın Alım Sözleşmeleri gereğince, davalı satıcının müvekkili alıcıya organik kayısı ve çilek göndermesinin karşılığında davacı alıcı tarafından davalıya %40’ı peşin, %60’ı vesaik mukabili şeklinde ödeme yapılmasının kararlaştırıldığını, davalının 10.08.2000 tarihli iki adet açık faturayı 107.000 DM olarak düzenlediğini, bu bedelin %40’ı olan 42.800 DM’nin müvekkilince 29.08.2000 tarihinde, davalı şirketin banka hesabına yatırıldığını, ancak malların teslim edilmediği gibi paranın da iade edilmediğini ileri sürerek 42.800 DM’nin dava tarihindeki kur karşılığı 30.558,47 TL’nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Max Millerin davacı şirketi temsile yetkisi olmadığını, davalı şirket ikametgahı Aydın olduğu için yetki itirazında bulunduklarını belirtmiş, Borçlar Kanunu m.66 gereği bedel ödendikten itibaren 1 yıl geçtikten sonra bu dava açıldığından davanın zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini beyan etmiş, taraflar arasında yazılı sözleşme olmadığını, sözlü fikir alışverişleri ve fakslaşmalar bulunduğunu, toplam 140.400 DM’lik mal alımının konuşulduğunu, davacının bu bedelin %40’ını peşin yatırmadığını, Max Millerin eski iflas etmiş şirketinin daha önce müvekkilinden aldığı ve ödemediği mal bedeline mahsup ettiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu, faturalar sipariş mektupları karşısında, davanın kabulüne, 30.558,47 TL’nin dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 2/2.maddesi gereğince avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 31.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.