YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/4361
KARAR NO : 2011/14934
KARAR TARİHİ : 29.11.2011
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarih :6.10.2010
Taraflar arasındaki karşılıklı alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı her iki davanın da reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı karşı davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin 2.8.2002 tarihli oto satış mukavelesi ile davalıdan … plakalı hatlı taksiyi 2.250,00 TL’ye satın aldığını, ancak sonra …’ın Büyükşehire dahil edileceğinin anlaşılması üzerine davalının ihtar çekerek satış akdini bozduğunu, davalının açtığı dava neticesinde 2918 sayılı Yasanın 20. maddesine göre geçersiz araç satışı nedeniyle herkesin aldığını iade etmesine karar verildiğini ancak aracı geri alan davalının aşırı değer farklılığı nedeniyle sebepsiz olarak zenginleştiğini ileri sürerek şimdilik 7.500,00 TL’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kesinleşen aynı mahkemenin 2007/26 Esas 2007/50 Karar sayılı kararı uyarınca davanın yerinde olmadığını hernekadar kesinleşen bu kararda aracın müvekkiline iadesine karar verilmiş ise de, aracın halen davacının elinde bulunduğunu savunmuş ve araç haksız olarak davacıda iken vergi borcu, trafik cezası ve şöförler odası aidat borcu toplamından kaynaklanan alacaklarının bulunduğunu belirterek 2.049 TL’nin davacıdan tahsilini karşı dava yolu ile istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde; kesinleşen aynı mahkemenin 2007/26-50 Esas ve Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi Karayolları Trafik Kanununun 20/d maddesine aykırı olarak gerçekleşen geçersiz satış sözleşmesi nedeniyle tarafların ancak aldıklarını iade etmekle yükümlü olduğu bu nedenle asıl davanın reddi gerektiği, karşı davacı kesinleşen mahkeme kararı üzerine ödemesi gereken 2.250 TL satış bedelini henüz ödemediği için karşı davanında yerinde olmadığı gerekçesi ile asıl davanın ve karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm asıl davanın davacısı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı karşı davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 29.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.