YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/11540
KARAR NO : 2011/11769
KARAR TARİHİ : 03.10.2011
Mahkemesi :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı, kendisine ait olan … Damper Sanayi isimli işyeri ile ilgili olarak abonesi olduğu … … tarafından yapılan işlem neticesinde tarafına 3.717,70 TL borç tahakkuk ettirildiğini, tarafına çıkartılan bu borç tutarında işletmelerinde harcama yapılmasının mümkün olmadığını, faturalarını düzenli ödediğini davalıya herhangi bir borcunun olmadığını belirterek fatura bedeli oranında borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davalı adına tahakkuk ettirilen faturalarda bir usulsüzlük veya yasaya aykırı bir durumun mevcut olmadığını, davanın haksız ve mesnetsiz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporuna göre, davacının, davalı şirketin 64149 nolu elektrik abonesi olduğu, davalı kurum görevlileri tarafından yapılan kontrollerde davacının işyerine ait sayacın arızalı olmadığı, ancak 5 haneli olan sayacın 06/11/2006 tarihine kadar, son hane dikkate alınmadan 4 haneli olarak okunduğuna dair tutanak tutulduğu, davacı adına düzenlenmiş abone kayıt bilgilerinden ve tahakkuk ekstrelerinden, 2001 yılı 1. ayından 2006 yılı 11. ayına kadar toplam 69 ay zaman zarfında 5 haneli okunması lazım gelen elektrik sayacının yanlışlıkla 4 haneli olarak okunduğu, son hanenin dikkate alınmadığı, yanlış okunan tarihler arasında tahakkuk etmesi gereken borç miktarının 1.135,52 TL olduğu nazara alındığında davalı şirkete ödemesi gereken toplam borç miktarının 381,53 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporuna karşı davalı vekili tarafından gerekçeleri de gösterilmek suretiyle itiraz edilmiş, temyiz dilekçesinde de aynı savunmalar tekrarlanarak 2006 yılı 10. ayından sonra dava konusu (kaynak atölyesi olduğu bildirilen) işyerinde aylık ortalama tüketimin 253,2 kwh olduğu belirtilmiştir. Bu durumda Mahkemece davalının itirazlarının değerlendirilmesi ve gerçek tüketim miktarının tayini hususunda ihtilafsız dönemlerdeki tüketim miktarlarının da dikkate alınması suretiyle konusunda uzman kişilerden oluşturulacak 3 kişilik bilirkişi heyetinden ayrıntılı ve Yargıtay denetimine elverişli bir rapor alınarak varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 03.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.