YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/3724
KARAR NO : 2010/8130
KARAR TARİHİ : 28.06.2010
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Tarih : 25.3.2008
Nosu : 634-175
Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Dava, davalının taraflar arasındaki anlaşmaya aykırı şekilde davacıya 4 numara yerine 6 numaralı kalorifer yakıtı teslim ettiği ve böylece fazla para aldığı ayrıca davacının kalorifer sisteminde arızalara ve fazla yakıt tüketimine, dolayısıyla da zarara neden olduğu iddiasına dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen karar, “Dairemizin 5.6.2006 günlü ve 1222/5999 sayılı ilamında yazılı gerekçeyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamının bedel farkına ilişkin bölümüne uyulmuş, kötü yakıt kullanımından doğan fazla enerji ve yakıt sarfı sonucu oluşan zarara ilişkin tazminat istemine yönelik direnme kararı verilmiştir.
Kısmen direnme kararı üzerine direnmeye yönelik temyiz itirazları Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenerek 2009/19-194Esas, 2009/298 Karar nolu ilamı ile yerel mahkemenin bozmaya uyması gerektiğine karar verilmiştir.
Mahkemenin bozma ilamının bedel farkına ilişkin bölümüne uyulmasına rağmen bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Ortada sadece 9.1.2002 tarihli faturayla satılıp teslim edilen yakıtın sözleşmeye ve faturaya uygun bulunmadığı yönünde bir belirleme bulunmaktadır. Diğer faturalara konu yakıtlar bakımından ise herhangi bir tespit mevcut değildir. 9.1.2002 tarihli fatura dışındaki diğer faturalara konu yakıtın 6 numaralı yakıt olduğunun kabulü ile fiyat farkı hesaplaması yapılmasına olanak yoktur.
Bu durumda mahkemece 9.1.2002 tarihinde anlaşmaya aykırı şekilde farklı mal teslim edilmemesi nedeniyle bu teslimata ilişkin olarak 4 nolu yakıt için fatura karşılığı yapılan ödeme ile 6 nolu yakıt için ödenmesi gereken fiyat arasındaki farktan davalının sorumlu tutulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 28.6.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.