YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/3154
KARAR NO : 2010/12345
KARAR TARİHİ : 03.11.2010
Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya sattığı malın bakiye bedelinin ödenmemesi üzerine alacağın tahsili için yapılan icra takibinin davalının haksız itirazı nedeniyle durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline, %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında ticari ilişki bulunmadığını, müvekkilinin ikametgahının bulunduğu Gaziantep İcra Daireleri ve Mahkemelerinin yetkili olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuş, %40 tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece cari hesap ekstreleri ve sevk irsaliyelerinden taraflar arasında alım satım ilişkisi bulunduğunun anlaşıldığı belirtilerek BK.nun 73/1.maddesi gereğince yetki itirazı reddedilmiş, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davacının icra takibine konu faturadan dolayı davalıdan 19.887.63.-TL alacaklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının icra takip dosyasında bu miktar asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık %27 oranını aşmamak üzere artan ve eksilen oranlarda avans faizi uygulanmasına, %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı takip talebinde 12.03.2008 tarihli 350449 nolu 28.677.60.-TL bedelli faturaya dayanmıştır. Mahkemece hükme dayanak alınan 07.10.2009 tarihli bilirkişi raporunda ise, takip konusu edilmeyen 16.04.2008 tarihli faturada 5.sayfada “hesap parametreleri” bölümünde davacı alacağına dahil edilerek hesaplama yapılıp sonuca ulaşılmıştır.
Takip talebinde 16.04.2008 tarihli faturanın alacak konusu edilmediği gözetilmeden, bu faturayı da davacı alacağına dahil edip sonuca ulaşan bilirkişi raporunun hükme dayanak alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 03.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.