YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/6412
KARAR NO : 2010/5286
KARAR TARİHİ : 29.04.2010
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkili ve dava dışı şirket hakkında 01.10.2004 tarihli kira kontratına dayalı olarak takibe geçtiğini, oysa müvekkilinin sözleşmede taraf olmadığını, sözleşmenin davalı ile dava dışı çavuşoğlu inşaat Ltd.Şti arasında imzalandığını, davalının kötüniyetli olarak takibe geçtiğini belirterek müvekkilin bu takip nedeniyle davalı şirkete borçlu olmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının dava dışı kiracı … Ltd.Şti’nin ortağı ve işyerini işleten kişi olması nedeni ile takipte taraf gösterildiğini öne sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacının, takip dayanağı kira sözleşmesinde taraf olmadığını, şahsi sorumluluğu ve kefaletinin de bulunmadığı, davalı şirketin borçlu sıfatı olmadığı halde davacı hakkında takibe geçtiği, takipte haklı ve iyiniyetli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne ve davacı yararına İİK.nun 72/5.maddesi uyarınca tazminata karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava konusu takip 8.839.38.-YTL üzerinden açılmıştır. Dava dilekçesinde ise bu takip nedeni ile borçlu olunmadığının tespiti istenmiş ve mahkemece, bu takip nedeni ile borçlu olunmadığının tespitine karar verilmiştir. Oysa ki, dava dilekçesinde dava değeri 13.968.00.-YTL olarak gösterilmiş ve mahkemece bu miktar üzerinden davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmiş ve İİK.nun 72/5.maddesi uyarınca hükmedilen %40 tazminatın hangi miktar üzerinden karar verildiği açıklanmamıştır. Bu hususun infazda tereddütler yaratacağı kuşkusuzdur. Bu durumda mahkemece açıklanan hususlar gözetilerek yeniden hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 29.04.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.