Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2008/11389 E. 2009/230 K. 22.01.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2008/11389
KARAR NO : 2009/230
KARAR TARİHİ : 22.01.2009

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi
Tarih :

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –

Dava icra takibine konu edilen bonolardaki imzaların inkârına dayalı menfi tesbit davasıdır.
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve alınan … bilirkişi raporuna göre, bonolar üzerindeki imzanın davacı şirket yetkilisinin eli ürünü olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne ve takipten dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tesbitine karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Davalı yanın temyizi, şirket kaşesi üzerine atılmış ve aidiyeti bilinemeyen bir imzayı içeren bir dilekçeyle yapıldığından, bu kişinin kimliğinin tesbiti için dosya mahkemesine çevrilmiş; gelen belgelere göre davalı şirketin 15.03.2007 günlü karar uyarınca ve üç yıl süreyle Yönetim Kurulu Başkanı … ve Yönetim Kurulu Murahhas Üyesi … tarafından münferiden temsil ve ilzam edileceğinin belirlendiği; temyiz dilekçesinin ise … tarafından Konya Dokuzuncu Noterliği’nin 12.03.2004 gün ve 8494 yevmiye sayılı vekâletnamesi ile yetkilendirilen … tarafından imzalandığı anlaşılmıştır.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 35 nci maddesine göre, mahkemeler huzurunda adli işleri takip etmek yalnızca baroda kayıtlı bulunan avukatlara tanınmış bir yetki olmakla, avukatlık sıfatı bulunmayan … tarafından yapılan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı yanın temyiz itirazı, lehlerine haksız takip tazminatı verilmemesinin doğru olmadığı noktasındadır. İcra ve İflas Kanunu’nun 72/V nci maddesi uyarınca davacı yararına tazminata hükmedilmek gerekirken, yazılı gerekçeyle tazminata hükmedilmemiş olması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda 1 sayılı bentte açıklanan nedenle davalı yanın temyiz isteminin REDDİNE, 2 sayılı bentte açıklanan nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.