Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2007/6391 E. 2007/9292 K. 26.10.2007 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/6391
KARAR NO : 2007/9292
KARAR TARİHİ : 26.10.2007

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki ihtiyati haciz talebinin incelenmesi sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde kararın ihtiyati haciz isteyen vakıflar bankası vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
İhtiyati haciz isteyen Vakıflar Bankası vekili, borçlu … ile müvekkili … arasında 18.12.2003 tarihinde imzalanan sözleşme uyarınca borçluya kredi kartı verildiğini, … ile …., Sebze ve Meyve Sevkiyat … Ltd. Şirketi’nin sözleşmeyi garantör sıfatıyla imzaladıklarını, borcun ödenmemesi nedeniyle borçlu ve kefillere 26.11.2006 tarihi itibarıyla ihtarname keşide edilerek 12.666.15 YTL’nin ödenmesinin istendiğini, ancak borcun ödenmediğini belirterek ihtiyati haciz isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, sözleşmenin garantörleri olan … ile …., ve Meyve Sevkiyat Ltd. Şirketi hakkındaki ihtiyati haciz isteminin 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 10/A yollamasıyla uygulanan 10/3 hükmü uyarınca reddine, … hakkındaki ihtiyati haciz isteminin kabulüne karar verilmiştir.
İhtiyati haciz isteyen Vakıflar Bankası vekili, söz konusu kredi kartının tacirlere verilen kurumsal kredi kartı olduğunu belirterek, garantörler yönünden ihtiyati haciz isteminin reddine ilişkin kararı temyiz etmiştir.
4077 sayılı Kanun’un 10/A,I hükmü yollamasıyla uygulanan 10,III hükmüne göre, “Tüketici kredisinin teminatı olarak şahsi teminat verildiği hallerde, kredi veren, asıl borçluya başvurmadan, kefilden borcun ifasını isteyemez.” Ancak 5464 sayılı … Kartları ve Kredi Kartları Kanunu, tüketicilere verilen kredi kartları ile tacirlere verilen kurumsal kredi kartları arasında bir ayrım yapmış ve aynı Kanun’un 43’üncü maddesinde “Bu Kanunun 8 inci maddesinin ikinci fıkrası, 9 uncu, 12 nci, 24 üncü, 25 inci, 26 ncı ve 44 üncü maddesi hükümleri tacirlere verilen kurumsal kredi kartları hakkında uygulanmaz.” hükmüne yer vermiştir. Tacirler hakkında uygulanmayacak hükümler arasında sayılan 24’üncü maddenin son fıkrasında ise “…Asıl borçluya başvurulup borcun tahsili için tüm yollar denenmeden kefilden borcun ifası istenemez.” hükmü bulunmaktadır.
Müşteri … ile … arasında 18.12.2003 tarihli sözleşme incelendiğinde; …’ın hem müşteri olarak kendi adına, hem de garantör olarak ….., ve Meyve Sevkiyat … Ltd. Şirketi adına sözleşmeyi imzaladığı anlaşılmaktadır. Türk Ticaret Kanununun “Ticaret Karinesi” başlıklı 21’nci maddesi çerçevesinde, uyuşmazlık konusu kredi kartının tacirlere verilen kurumsal kredi kartı niteliğinde olup olmadığı değerlendirilerek, varılacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı gerekçeyle garantörlere ilişkin ihtiyati haciz isteminin reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 26.10 .2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.