YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/6465
KARAR NO : 2006/12370
KARAR TARİHİ : 25.12.2006
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, odun- kömür alım satımı ile uğraşan müvekkilinin, bu amaçla davalıdan muhtelif tarihli toplam 71.140 kg kömürü 11.084.684.000 TL bedelle satın aldığını, müşterilerce alınıp kullanılmaya başlanan kömürlerin kalitesizliği ve gelen şikayetler üzerine müşterilere paraları iade edilerek toplatıldığını, müvekkilinin kömür alış bedeli ile birlikte 1.000.000.000 TL nakliye masrafı ve 2.000.000.000 TL yoksun kalınan kar toplamı 14.084.684.000 TL’ lik zararının oluştuğunu belirterek, bu miktarın reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, bozuk çıktığı iddia edilen kömürlerin cevabi ihtarlarına rağmen müvekkiline iade edilmediğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen 29.11.2005 tarihli bilirkişi raporuna göre, davacı vekili nakliye ücretine ve yoksun kalınan kazanç payına ilişkin taleplerini atiye bıraktığından bu talepler hakkında bir karar ittihazına yer olmadığına; kömür satımından dolayı toplam 8.708.00 YTL alacağın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, asıl alacak olan 8.515.00 YTL’ ye dava tarihinden itibaren değişen oranlarda ticari faiz uygulanmasına, fazla istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı taraf, davalıdan satın alınan kömürlerin kalitesiz çıkması nedeniyle davalıya iade edildiğini bildirerek iadeye ilişkin 14.03.2004 ve 17.12.2003 tarihli protokolleri ibraz etmiştir.
Davalı taraf ise, kömürlerin iadesine ilişkin bu protokollerden 17.12.2003 tarihli alanını kabul etmemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporları, iade edilen kömür miktarı ve bedeli bakımından farklı olup her iki rapor da itiraza uğramıştır.
Bu durumda, davalı tarafça kabul edilmeyen 17.12.2003 tarihli protokolde yazılı kömürlerin davalıya teslim edilip edilmediği hususu üzerinde yeterince durulup bu yönde taraf delilleri toplandıktan sonra, bilirkişi raporları arasındaki mübayeneti giderici yeni bir bilirkişi kurulundan rapor alınıp varılacak uygun sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 25.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.