YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/6380
KARAR NO : 2006/12364
KARAR TARİHİ : 25.12.2006
Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, taraflar arasında düzenlenen 12.02.2004 tarihli satım sözleşmesiyle müvekkilinin davalıya çuvalı 27.950.000 TL’ den 54.000 çuval ekmeklik unu satmayı kabul ve taahhüt ettiğini, davalının toplam 28.450 çuval unu teslim aldığını, çekilen ihtarnameye rağmen bakiye 25.500 çuval unun teslim alınmadığını, sözleşmenin bitiminde unun çuvalı 24.000.000 TL olup müvekkilinin çuval başına 4.000.000 TL ‘ den toplam 102.000.000.000 TL teslim alınmayan unlar nedeniyle zarara uğradığını, ayrıca sözleşme için müvekkilince yapılan 12.800.000.000 TL masrafın da tazmini gerektiğini belirterek, toplam 115.000.000.000 TL’ nin dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ihale kapsamında %51 hissesi oranında un vereceğini, sözleşmenin 30. maddesine göre 43.200 çuval unu teslim almakla yükümlü olduklarını, davalının %51 ‘lik hissesine düşen kısmın ise 22.032 çuval olduğunu, toplam 14.000 çuval unun teslim alındığını, ekmek fabrikasındaki bakım ve yakıt sistemindeki değişiklik nedeniyle bakiye unun teslim alınamadığını, talep edilen tazminatı ve faiz oranını kabul etmediklerini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, ekmek fabrikasının bakıma alınmasının sözleşmenin feshi için geçerli neden olmadığı, davacı aleyhine oluşan fiyat farkından ve sözleşme için yapılan masraflardan davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 46.903.345.320 TL (46.903.34 YTL ) ‘ nin dava tarihinden itibaren değişen oranlarda reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline fazla istemin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
25.07.2005 tarihli ilk bilirkişi raporuna davalı vekili itiraz etmiştir. Mahkemece de alınan bilirkişi raporu hüküm vermeye yeterli görülmeyerek ek rapor alınmasına karar verilmiş ise de bilirkişi kurulu önceki raporu düzenleyen bilirkişilere ziraatçi bilirkişi eklenmek suretiyle oluşturulmuştur. Ek raporun aynı bilirkişilerden alınması gerekir. Yeni bilirkişi incelemesi ise önceki bilirkişi raporunu düzenleyen bilirkişilerin dışında oluşturulması gerekir. Bu şekilde usul kurallarına uyulmadan oluşturulan bilirkişi kurulundan alınan ve davalı vekilince itiraz edilen ve ilk raporla çelişen ikinci raporun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
Bu durumda mahkemece, yapılacak iş, yeniden oluşturulacak 3 kişilik uzman bilirkişi kurulundan rapor alınarak varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenlerine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine 25.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.