YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/231
KARAR NO : 2006/1756
KARAR TARİHİ : 23.02.2006
Mahkemesi : İcra Mahkemesi
Taraflar arasındaki pay cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili müvekkili bankanın alacağının teminatı olarak gösterilen ipotekli taşınmazların mütemmim cüz ve teferruatlarının satış bedelinin dağıtımı için düzenlenen geçici pay cetvelinin, İ.İ.K.nun 223 ncü maddesi uyarınca tebliğ masraflarını yatırmış olmalarına rağmen kendilerine tebliğ edilmediğini, bu nedenle pay cetveliyle dağıtılan paranın tamamının kendilerine ödenmesi gerekirken, kendileri hakkında henüz kesinleşmeyen pay cetveline göre dava dışı kişilere dağıtım yapıldığını; itirazlı alacaklar için de pay ayrılmadığını; pay cetvelinde lehlerine ödeme yapılan 19 kişinin sıra cetvelinde yer almadığını ve satılan taşınırların lehlerine tesis edilmiş ipoteğin kapsamı içinde bulunduğunu ileri sürerek pay cetvelinin ve buna bağlı işlemlerin iptaline, ödenen paraların geri alınmasına, pay cetveline konu paranın tamamının müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı iflas idaresi memurları pay cetvelinin sıra cetveline uygun biçimde düzenlendiğini, geçici dağıtımı öngören İ.İ.K.nun 252 nci maddesinde iflas müdürlüğüne bırakma ve tebliğ şartı aranmadığını; gerekli ilanın ve pay cetvelinde yer alan kişilere yönelik bildirimin usulüne uygun biçimde yapıldığını, davacının başka bir dava nedeniyle ihtilaflı olan alacağına isabet eden payın depo edildiğini; davacı bankanın ipoteğinin hukuken sona erdiğini ve ipoteğin terkin edildiğini; satış bedelinin ipotekli taşınmazın teferruatı niteliğinde bulunmayan menkullere ait olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İcra Mahkemesi’nce geçici dağıtım pay cetvelinin tebliğine ilişkin bir düzenleme bulunmadığı, gerekli ilanın yapılarak pay cetvelinde adı bulunanlara tebligatların yapıldığı, davacı bankaya kesinleşen sıra cetveline göre herhangi bir payın isabet etmediği; itirazlı paylara isabet eden paranın da ayrıldığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiş; hüküm davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 388/son fıkrası hükmüne göre, dava konusu edilen isteklerin her biri hakkında ayrı ayrı hüküm kurulmalıdır. Davacı banka vekili bedeli paylaşıma konu taşınırların lehlerine tesis edilen 20.02.1995 tarihli ipoteğin kapsamı içinde olduğunu ve bedel üzerinde rüçhan hakları bulunduğunu ileri sürmüştür. Mahkemece anılan yasa hükmünün dikkatten kaçırılarak bu istem hakkında bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine 23.02.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi