Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2006/1434 E. 2006/3697 K. 10.04.2006 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/1434
KARAR NO : 2006/3697
KARAR TARİHİ : 10.04.2006

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tenfiz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hüküm davalı vekilince temyiz edilmiş ve davacı vekilince de temyize cevapla duruşmalı olarak istenilmiş olmakla ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av…. ile davalı vek.Av….’nun gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, davalı şirket ile müvekkili arasında 19.1.2000 tarihli sözleşme ile 240.000 ton klinlerin alımının kararlaştırıldığını, davalının edimini yerine getirmemesi üzerine, sözleşmedeki tahkim koşulu gereği hakeme müracaat edildiğini, 16.5.2002 tarihli hakem kararı ile davalının 675.400 USD tazminat ödemeye, masraf ve faiz hakkında ise tarafların anlaşmaları, anlaşmadıkları takdirde hakem tarafından masraf ve faiz hususunda hüküm tesis edilmesi şeklinde karar verildiğini, tarafların masraf ve faiz konusunda anlaşamamaları üzerine yeniden hakeme müracaat ettiklerini 28.11.2002 tarihli karar ile faiz konusunda; 16.1.2003 tarihli karar ile de masraflar hususunda hakem kararı verildiğini iddia ederek, 28.11.2002 ve 16.1.2003 tarihli hakem kararlarının tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında, davacı yanca sunulan kararların hakem kararı niteliğinde olmadığını, asıl davanın kesinleşmediğini, tenfizi istenen kararların da kesinleşmiş karar olmadığını, beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taraflar arasındaki 19.1.2000 tarihli sözlemede tahkim şartı bulunduğu, davalının savunma hakkının kısıtlanmadığı, hakem kararının kamu düzenine ilişkin konuda olmadığı ve kesinleştiği gerekçesiyle 28.11.2002 ve 16.1.2003 tarihli hakem kararlarının ayrı ayrı tenfizine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle 2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanunun 43, 44 ve 45.maddeleri gözetilerek yazılı şekilde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 450.000.-YTL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 10.4.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.