YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6269
KARAR NO : 2021/3601
KARAR TARİHİ : 25.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık, Müstehcenlik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dairemizin de benimsediği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas ve 2016/42 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından önce Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.06.2008 tarihli kararı ile sanığın 5846 sayılı Kanun’a Aykırılık suçundan 10 ay hapis ve 2000 adli para cezası ile müstehcenlik suçundan ise 5 ay hapis ve 2000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hapis cezalarının TCK’nun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verildiği, sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01.04.2013 tarihli kararı ile hükümlerin bozulduğu, bozmadan sonra sanık hakkında her iki suç yönünden de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi ile hükümlerin aynen açıklandığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarından önce sanık müdafiinin temyiziyle bozulan hükümlerdeki hapis cezalarının ertelenmesinin CMK’nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- 5846 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan hükümde, sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK’nin 62. maddesi uyarınca iki kez indirim yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Müstehcenlik suçundan kurulan hükümde, temel ceza belirlenirken uygulanan Kanun maddesinin ilgili fıkrasının “TCK’nin 226/1-d” şeklinde gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 232/6. Maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yeniden kurulacak hükümlerde 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.