Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2020/2708 E. 2020/13978 K. 05.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2708
KARAR NO : 2020/13978
KARAR TARİHİ : 05.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın işyerinde şifre kırıcı cihaz kullanılmak suretiyle maç yayını yapmaktan ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 163. maddesinde düzenlenen karşılıksız yararlanma suçunu oluşturduğu gerekçesiyle hükmün bozulması ve mahkemece de bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine karşın; TCK’nun 163/2. maddesi yerine 5846 sayılı Kanun’un 71/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- Dairemizin de benimsediği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas ve 2016/42 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından önce, sanık hakkında 5846 sayılı Kanun’un 71/1, TCK’nun 62. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve Dairemizin 29.09.2015 tarihli kararı ile hükmün bozulduğu, bozmadan sonra sanık hakkında 5846 sayılı Kanun’un 71/1 ve TCK’nun 62. maddeleri uyarınca 6.080 TL adli para cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi ile hüküm aynen açıklandığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından önce sanık temyiziyle bozulan hükümdeki 6.000 TL adli para cezasının CMK’nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında kurulan hükümde neticeten adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.