YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2528
KARAR NO : 2020/10891
KARAR TARİHİ : 15.09.2020

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 5941 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteminin Reddi

Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince CMK’nin 296/1. maddesi gereği verilen “temyiz isteminin reddi” (ek) kararının sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine, CMK’nin 296/2. maddesi gereği bu hususta bir karar verilmek üzere; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nin, temyiz edilemeyecek kararları düzenleyen, 286/2-d maddesinin Anayasa Mahkemesinin 27/12/2018 tarihli ve 2018/71 E. 2018/118 K. sayılı kararı ile iptal edilmeden önceki hali;
“…d) Adli para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin (Değişik ibare: 6545 – 18.6.2014 / m.78) “her türlü” bölge adliye mahkemesi kararları,
… temyiz edilemez.” hükmünü amirken,
15/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27/12/2018 tarihli ve 2018/71 E. 2018/118 K. sayılı kararıyla, CMK’nin 286. maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi, Bölge Adliye Mahkemelerince ilk defa verilecek mahkumiyet kararlarına karşı üst derece yargı denetimi yolunun kapatılması ve maddenin Anayasa’nın 36. maddesine aykırı olması gerekçeleriyle iptal edilmiştir.
İptal kararı üzerine, CMK’nin 286/2-d maddesinin 20/02/2019 tarihli 7165 sayılı Kanun’un 7. maddesiyle yeniden düzenlenen ve 28/02/2019 tarihinde yürürlüğe giren son hali;
“…d) İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,
… temyiz edilemez.” hükmünü amirdir.
7165 sayılı Kanun’un ilgili maddesi yürürlüğe girmeden önce ve halen de yürürlükte bulunan CMK’nin 286/2-e maddesi ise;
“…e) Adlî para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,
… temyiz edilemez.” hükmünü amirdir.
Buna göre; “ilgili Kanunda sadece adli para cezası öngörülen suçlardan dolayı” ilk derece mahkemesince verilen kararlara ilişkin her türlü Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına karşı temyiz yolu kapalı iken, gerek Anayasa Mahkemesinin 15/02/2019 tarihinde yayımlanan iptal kararı, gerekse 28/02/2019 tarihinde yürürlüğe giren yeni madde metni düzenlemesiyle, “ilgili Kanunda sadece adli para cezası öngörülen suçlardan dolayı” ilk derece mahkemesince verilen kararların kaldırılması üzerine, ilk defa Bölge Adliye Mahkemesi ilgili Dairesince verilecek olan, CMK’nin 272/3. maddesinde sayılı (ilk derece mahkemesince verilse dahi kesin nitelikte olduğu belirtilen) kararlar dışındaki, her türlü karara karşı temyiz yolu açılmış bulunmaktadır.
Ancak, somut uyuşmazlıkta; sanık hakkında Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 2019/3412 E., 2019/3701 K. sayılı ve 13/05/2019 tarihli kararı, ilk kez Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince verilen bir mahkumiyet hükmü olmadığı gibi, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMK’nin 286/2-e maddesi gereği verilen “istinaf başvurusunun esastan reddi” yönündeki bu hükmün, ilk derece mahkemesi hükmüne ilişkin kesin nitelikte bir karar olduğu, anlaşılmakla,
5271 sayılı CMK’nin 286/2-e maddesi uyarınca, yalnızca adli para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilememesi nedeniyle, hükmün temyizi kabil olmadığı ve temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nun 296/1 maddesi uyarınca reddine dair Bölge Adliye Mahkemesinin 12/11/2019 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nun 298/1. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE ve temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın ONANMASINA, 15/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.