Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2019/758 E. 2019/6675 K. 03.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/758
KARAR NO : 2019/6675
KARAR TARİHİ : 03.04.2019

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “22.11.2013, 22.02.2013’ yerine “22.11.2013, 22.03.2013” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir hata olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanığın temyiz başvurusu üzerine bozma kararı verilen evvelki hükümlerde sanık hakkında ayrı ayrı olmak üzere 8100 TL adli para cezası ve 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği ve bozma öncesi verilen kararların sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek, hükmedilen sonuç cezanın 8100 TL adli para cezası ve 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesinden sonra gelmek üzere; adli para cezasının ödenmemesi halinde de, infaz edilecek sonuç cezanın önceki hükümlerdeki doğrudan verilen 8100 TL adli para cezası ve 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasını geçemeyeceğinin belirtilmesi gerekirken, infaz aşamasında para cezası ödenmediği takdirde para cezasının hapis olarak infazının 3 ay 10 gün hapsi geçmeyecek şekilde yapılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükümden “infaz aşamasında para cezası ödenmediği takdirde para cezasının hapis olarak infazının 3 ay 10 gün hapsi geçmeyecek şekilde yapılmasına karar verilmesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “adli para cezasının ödenmemesi halinde de, infaz edilecek sonuç cezanın önceki hükümlerdeki doğrudan verilen 8100 TL adli para cezası ve 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasını geçemeyeceği” ibaresinin eklenmesi suretiyle başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.