Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2019/6699 E. 2021/2037 K. 23.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6699
KARAR NO : 2021/2037
KARAR TARİHİ : 23.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Kolluk tarafından düzenlenen ve sanığın da imzası bulunan 11.07.2013 tarihli tutanak içeriğine göre ; sanığın tezgah üzerinde tespih sattığı ve ayağının önünde siyah bir çanta bulunduğu görülerek çantada ne olduğunun sorulduğunda içmek için aldığı sigara olduğunu beyan etmesi üzerine çantada yapılan kontrolde 4 değişik markada 62 paket gümrük kaçağı sigara ele geçirilen olayda, aşamalarda sigaraları içmek için aldığına ilişkin sanığın savunmasının aksine , gümrük kaçağı sigaraları sattığına dair bir ihbar, suç üstü hali ve tespitin bulunmaması ele geçen sigaraların kişisel kullanım sınırları içerisinde kalması karşısında sanığın atılı suçtan beraatı yerine delillerin taktirinde hataya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun’un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olmakla, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 23.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.