Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2019/4664 E. 2021/919 K. 02.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4664
KARAR NO : 2021/919
KARAR TARİHİ : 02.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun’un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Ele geçen 5340 paket kaçak sigaranın, nakil aracının taşıma kapasitesine göre miktar ve hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu aracın bilinen değeri ve eşyanın tespit edilen değeri itibariyle nakil vasıtasının müsaderesinin hakkaniyete aykırılık oluşturmayacağının anlaşılması karşısında, sanığın mahkemede alınan beyanında aracın kendisine ait olduğunu beyan etmesi de nazara alınarak malen sorumlu dinlenerek müsadere talebi hakkında hüküm kurulması gerekirken eksik kovuşturma ile nakil aracının müsaderesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de,
1-TCK’nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
2-Suça konu eşyanın, bir kısmının imha edildiğinin dosya kapsamındaki 12/09/2013 tarihli tutanaktan anlaşıldığı halde yazılı şekilde karar verilerek, 5237 TCK’nin 54/4. Maddesinin 5067 sayılı Kanun’un 13/1. Maddesi delaletiyle uygulanması gerektiğinin de gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ile katılan vekili temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak olarak, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.