YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/33280
KARAR NO : 2020/18430
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile eklenen “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmü nazara alındığında, sanığın aynı zamanda MERNİS adresi de olan ve kovuşturma aşamasındaki savunmasında bildirdiği adrese öncelikle Tebligat Kanunu’nun 10. ve 21/1. maddelerine uygun tebligat çıkartılması, tebliğ yapılamaması halinde aynı adrese “MERNİS” ibareli tebligat çıkartılması gerekirken sanığın son bildirdiği adres ile ilgisi bulunmayan yere çıkartılan tebligatın yapılamaması üzerine doğrudan sanığın MERNİS adresi ibaresi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebligatının usulsüz olduğu anlaşıldığından,
Gerekçeli karar sanığa usulüne göre tebliğ edildikten sonra kararın temyiz edilmesi halinde bu temyize ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.