YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/29120
KARAR NO : 2021/3358
KARAR TARİHİ : 22.03.2021
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet suçundan sanık …’ın, 5809 sayılı Kanun’un 63/1 ve 52. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair … 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2016 tarihli ve 2015/552 esas, 2016/913 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/04/2019 gün ve 94660652-105-06-16036-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/05/2019 gün ve KYB-2019/45099 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanık tarafından Avea iletişim firmasının bölge toptancısı olduğunun belirtilmesi ve buna ilişkin belgelerin ibraz edilmesi, hükümlü müdafii tarafından 30/11/2018 tarihli kanun yararına bozma talep dilekçesinde suça konu sözleşmenin alt bayii tarafından gerçekleştirildiği ancak 22/05/2012 tarihinden önce yapılan sözleşmelerde sözleşmeyi yapan alt bayinin hangisi olduğuna ilişkin kayıt bulunmadığından suça konu 13/06/2011 tarihli sözleşmeyi hangi alt bayi tarafından düzenlediğinin bilinmediğinin ileri sürülmesi karşısında, sanığın savunmasının doğruluğu teyit edilmeden, söz konusu hatta ilişkin abonelik sözleşmesi aslının dosyaya temin edilerek sanık, müşteki ve varsa diğer ilgili kişilerin imza ve yazı örnekleri temin edilerek bilirkişi incelemesi yaptırılmadan, yargılama aşamasında da sanık aleyhine bir delil elde edilemeden, gerekçeli kararda atılı suçu adı geçen sanığın işlemiş olduğuna dair hiçbir delil ve gerekçeye yer verilmeden, yalnızca sanığa ön ödeme teklif edilip ödeme yapılmaması üzerine sanığın eyleminin sabit olduğundan bahisle mahkumiyet kararı verildiği cihetle, somut hiçbir delile dayanmadan ve gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 22/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.