YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/28732
KARAR NO : 2019/14145
KARAR TARİHİ : 12.11.2019
MAHKEMESİ : Dağ, Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkmesi (Kapatılan)
SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Dosya kapsamına göre; 21/03/2013 tarihinde 45 günlük hava değişimine ayrılan sanığın, Denizli-Gaziantep arasında tanınacak 2 günlük yol süresi sonunda 07/05/2013 tarihi bitimine kadar birliğinde olması gerekirken 24/05/2013 tarihinde yakalanıp Adana Askerlik Şubesine teslim edildiği (Dz.65,69-70), Askerlik Şubesi Başkanlığınca 25/05/2013 tarihinde 1 gün yol süresi verilerek birliğine sevk edildiği (Dz.62), en geç 27/05/2013 tarihine kadar birliğine katılması gerekirken katılmadığı ve 10/07/2013 tarihinde kendiliğinden Şahinbey Askerlik Şubesine müracaat ettiği (Dz.75), aynı gün Askerlik Şubesi Başkanlığı tarafından 2 gün yol süresi verilerek tekrar birliğine sevk edilen (Dz.76) sanığın birliğine katılış yapmadığı ve 21/07/2013 tarihinde polis ekipleri tarafından yakalandığı (Dz.38), bu durumda, sanık hakkında 07/05/2013-21/07/2013 tarihleri arasında hava değişimi tecavüzü suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açıldığı da nazara alındığında, sanığın eylemlerinin 07/05/2013-24/05/2013 tarihleri arasında temadi eden hava değişimi tecavüzü; 27/05/2013-10/07/2013 tarihleri arasında temadi eden firar; 13/07/2013-21/07/2013 tarihleri arasında temadi eden firar suçunu oluşturduğu ve bu eylemleri nedeniyle ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin sanığın sadece 07/05/2013-21/07/2013 tarihleri arasında temadi eden hava değişimi tecavüzü suçundan dolayı cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, TCK’nin 53. maddesi ile düzenlenen hak yoksunluğu kazanılmış hak teşkil etmeyip güvenlik tedbiri niteliğinde bulunduğundan, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK’nin 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçların sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 12/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.