YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/18841
KARAR NO : 2019/6819
KARAR TARİHİ : 04.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince; Yerel Mahkemece verilen hükmün açıklanmasına ilişkin 04.07.2017 tarih ve 2017/297 E. 2017/363 sayılı karar temyiz incelemesine tabi olduğu halde bu karara karşı istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince verilen 06.10.2017 tarihli bozma kararı hukuki değerden yoksun olduğundan, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin bozma kararı ve bu karardan sonra yapılan tüm işlemler yok hükmünde kabul edilerek; vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre Mahkemenin 04.07.2017 tarih ve 2017/297 E. 2017/363 sayılı kararına yönelik yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilen 25/01/2012 tarih, 2011/448 Esas, 2012/24 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın tespit edilen sanığın en son adresi olan … adresine tebliğ edilerek kesinleştirilmesi karşısında, ihbar sonrasında öncelikle sanığın bu adresine duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda yargılama yapılarak karar verileceği ihtaratını içerir tebligat yapılması, bu adresine tebligat yapılamadığı takdirde mernis adresine aynı ihtaratı içerir tebligat yapılması gerektiği halde, sanığın bilinen en son adresi olmayan bir adrese tebligat yapıldıktan sonra, daha önce vekillikten çekilme dilekçesi sunan müdafiine duruşma gününü bildirir tebligat yapılarak, sanığın yokluğunda yargılamaya devam olunup hüküm kurularak, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle CMK’nun 289/1-h maddesine aykırı hareket edilmesi,
2) Sanık müdafiinin temyiz başvurusu üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince bozma kararı verilen evvelki hükümde sanık hakkında neticeten (erteli) 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilmesi karşısında; hapis cezasının ertelenmesinin CMK’nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği ve sanık hakkında TCK’nun 51. madde hükmünün uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.