YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1484
KARAR NO : 2019/10301
KARAR TARİHİ : 01.07.2019

1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’na muhalefet suçundan sanık …’in, 1632 sayılı Kanun’un 66/1-b ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına dair Bahçesaray Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2018 tarihli ve 2017/8 Esas, 2018/30 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 25/01/2019 gün ve 94660652-105-74-16884-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/02/2019 gün ve KYB 2019/10579 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; 5237 sayılı Kanun’un 58/4. maddesinde yer alan, “Kasıtlı suçlarla taksirli suçlar ve sırf askerî suçlarla diğer suçlar arasında tekerrür hükümleri uygulanmaz…” şeklindeki düzenleme karşısında, incelemeye konu suçun sırf askeri suç, tekerrüre esas kabul edilen Büyükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2016 tarihli ve 2015/669 Esas, 2016/16 Karar sayılı kararının ise adli nitelikte suç olması nedeniyle, diğer suçlara ilişkin tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde şartları oluşmadığı hâlde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bahçesaray Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2018 tarihli ve Esas 2017/8, Karar 2018/30 sayılı kararının CMK’nin 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümden cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair TCK’nin 58. maddesinin tatbikine ilişkin kısmın çıkartılmasına, diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.