Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2019/1051 E. 2019/7028 K. 10.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1051
KARAR NO : 2019/7028
KARAR TARİHİ : 10.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5490 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 67/1. maddesinde, gerçeğe aykırı yerleşim yeri veya cüzdan talep belgesi veren köy veya mahalle muhtarları ile herhangi bir işlem sebebiyle nüfus müdürlüğüne gerçek dışı beyanda bulunanlar ve bunlara tanıklık edenlerin cezalandırılacağı hükme bağlanmış olup, sanıkların nüfus idaresine yerleşim yeri olarak … sayılı adresi bildirdikleri halde sanık …’nun … sayılı yerde, diğer sanık …’nun ise Kaynarca İlçesi Karaçalı Köyünde ikamet ettiğinin tespit edilmesinden ibaret somut olayın 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 68/1-c maddesinde düzenlenen kabahati oluşturduğu gözetilmeksizin, sanıklar hakkında 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu’nun 67/1. maddesine aykırılıktan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2-Sanıklardan …’nun adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmadığı halde sabıkası bulunduğundan bahisle TCK’nun 50, 51. maddeleri ile CMK’nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 24. maddesi uyarınca mahkemece idari yaptırım kararı verilebilecek ise de idari para cezasının miktarına göre aynı Kanun’un 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle kabahatliler (sanıklar) hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.