YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8278
KARAR NO : 2018/13479
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
İzin tecavüzü suçundan sanık …’ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun ASCK’nun 66/1-b ve TCK’nun 62. maddeleri uyarınca on ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Muharip Hava Kuvveti Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 14 Temmuz 2014 tarihli, 2013/638 Esas, 2014/362 Karar sayılı kararı aleyhine Milli Savunma Bakanlığının 08.03.2017 tarihli, …YRD.:51393309-9010- 1630-17/As. Adlt. ve Kan. Gn. Md. As. Adlt. Czev. ve Müt. D. Rap. Tet. ve İşl. Ş. (26.B-34-17) sayılı “Kanun Yararına Bozma istemi” konulu kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/12/2018 gün ve 2017/62153 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
“1. Muharip Hava Kuvveti Komutanlığı Askeri Mahkemesinin izin tecavüzü suçundan sanık P.Er … hakkındaki 2013/638 Esas sayılı dava dosyası incelenmiştir.
2. Muharip Hava Kuvveti Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 14 Temmuz 2014 tarihli, 2013/638, 2014/362 Esas ve Karar sayılı hükmü ile; sanığın 28.07.2010-24.08.2010 tarihleri arasında izin tecavüzü suçunu işlediği sabit görülerek, eylemine uyan ASCK’nun 66/1-b ve TCK’nun 62. maddeleri uyarınca on ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231’inci maddesi uyarınca işbu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş; süresi içerisinde itiraz edilmeyen bu karar, 1 Ağustos 2014 tarihi itibariyle kesinleşmiştir.
3. 5271 sayılı CMK’nun 231/6. maddesinde “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için;
a) Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması;
b) Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması;
c) Suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi, gerekir. (25.07.2010 tarih ve 27652 sayılı RG’de yayımlanarak yürürlüğe giren 22.07.2010 tarih ve 6008 sayılı Kanun’un 7’nci maddesi ile eklenen cümle) Sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” hükmü, öngörülmüş olup; CMK’nun 231/6-c maddesi gereğince sanığın kabul etmemesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyecektir.
4. Dosyanın incelemesinde; dosya içerisinde mevcut sanığın tüm sorgu ve savunmalarında, sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun açıklanarak, uygulanmasını isteyip istemediği hususunun sorulmadığı, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını istediği yönünde bir beyanının da olmadığı dikkate alındığında, CMK’nun 231/6-c maddesinde öngörülen sanığın kabul etmemesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez şeklindeki objektif koşulun somut olayda gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Muharip Hava Kuvveti Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 14 Temmuz 2014 tarihli, 2013/638 Esas, 2014/362 Karar sayılı kararının CMK’nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nun 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 19/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.