Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2018/8176 E. 2018/13536 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8176
KARAR NO : 2018/13536
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan kabahatli …’ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Kırklareli İcra Ceza Mahkemesinin 14/06/2016 tarihli ve 2016/82 Esas, 2016/170 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 21/11/2018 gün ve 94660652- 105-39-12058- 2018- Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/11/2018 gün ve KYB.2018/95661 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 28/03/2016 tarihli taahhütnamede takip öncesi işlemiş faiz olarak 788,26 Türk lirası ve takip sonrası işlemiş faiz olarak 514,76 Türk lirası belirtilmiş ise de, taahhüt tarihi ile son ödeme tarihi arasındaki faize ilişkin bir açıklama olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı, dolayısıyla işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Kırklareli İcra Ceza Mahkemesinin 14/06/2016 tarihli ve 2016/82 Esas, 2016/170 Karar sayılı kararının CMK’nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 20/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.