YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7965
KARAR NO : 2018/12829
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık …’in, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Ankara 7. İcra Ceza Mahkemesinin 23/01/2018 tarihli ve 2017/369 Esas, 2018/30 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Ankara 8. İcra Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 tarihli ve 2018/23 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 08/11/2018 gün ve 94660652-105-06-7975-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/11/2018 gün ve KYB.2018/91092 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun’un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 16/01/2017 tarihinde icra dairesinde alınan taahhütnamede, takip sonrası işleyen faiz olarak 536,25 Türk lirası, taahhüt tarihine kadar işleyen faiz olarak da 300,00 Türk Lirası belirtilmiş ise de, bunların taahhüt tarihine kadar ve taahhüt tarihinden ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı hususunda açıklık olmadığı gibi, alacaklının ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı, bu nedenle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı ve sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
16/01/2017 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip öncesi işlemiş faizin 162,00 TL olarak gösterildiği, takip sonrası işleyen faiz olarak gösterilen 536.25 TL’nin takip tarihi olan 24.11.2016 tarihi ile taahhüt tarihi olan 16/01/2017 tarihi arasında işlemiş faiz olduğu, taahhüt tarihine kadar işleyen faiz olarak gösterilen 300,00 TL’nin de taahhüt tarihi olan 16/01/2017 tarihinden ödeme tarihi olan 30.05.2017 tarihine kadar işleyecek faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 05/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.