YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7956
KARAR NO : 2019/9405
KARAR TARİHİ : 12.06.2019
… itaatsizlikte ısrar suçundan sanık …’ın 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 87/1, 50, 51/C ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kara Kuvvetleri Komutanlığı 1. Ordu Komutanlığı İstanbul Askeri Mahkemesinin 28/04/2014 tarihli ve 2013/408 Esas, 2014/256 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/11/2018 gün ve 94660652-105-34-9820-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/11/2018 gün ve 2018/92106 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Dosya kapsamına göre;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/03/2014 tarihli ve 2013/14-102 Esas, 2014/128 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartları oluşmadığı halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi durumunda, kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği ve bozma kararının aleyhe sonuç doğuracağı nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, sanığın adlî sicil kaydının incelenmesinde, Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2009 tarihli ve 2009/898 Esas, 2009/1171 Karar sayılı kararına konu mahkûmiyetlerinin bulunması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6-a bendinde yer alan, “Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,” koşulunun olayda gerçekleşmemiş olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 28/04/2014 tarihli ve Esas 2013/408, Karar 2014/256 sayılı kararının CMK’nin 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nin 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 12/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.