YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7939
KARAR NO : 2019/10063
KARAR TARİHİ : 26.06.2019
Mülga 12’nci Mknz.P.Tug. Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 11 Mart 2009 tarihli, Esas 2005/429 ve Karar 2009/155 D.İ.A.K. sayılı duruşmasız işlere ait kararı aleyhine Milli Savunma Bakanlığının 01/03/2017 tarihli, …YRD.: 51393309-9010-1480-17/As. Adlt. ve Kan. Gn. Md. As. Adlt. Czev. ve Müt. D. Rap. Tet. ve İşl. Ş.(31-8-17) sayılı “Kanun Yararına Bozma İstemi” konulu yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/11/2018 gün ve 2018/24166 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
“1. 9’uncu Kolordu Komutanlığı Askerî Mahkemesinin izin tecavüzü suçundan sanık Tnk. Er Nizamettin İpek hakkındaki 2004/230 Esas sayılı dava dosyası incelenmiştir.
2. Mülga 12’nci Mknz.P.Tug. Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 30 Nisan 2004 tarihli ve 2004/230-165 Esas ve Karar sayılı kararı ile, sanığın 23 Temmuz 1994 – 04 Mayıs 2002 tarihleri arasında müsnet suçu işlediği kabul edilerek, eylemine uyan ASCK’nin 66/1-b ve 765 sayılı TCK’nin 59/2’nci maddeleri uyarınca sonuç olarak on ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Süresi içinde temyiz edilmeyen karar, 12 Mayıs 2004 tarihinde kesinleştirilmiştir.
3. 5728 sayılı Kanun’un 562’nci maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 231’inci maddesinde yapılan değişiklik üzerine lehe kanun değerlendirilmesi yapılarak, Mülga 12’nci Mknz.P.Tug. Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 11 Mart 2009 tarihli, 2005/429 Esas ve 2009/155 D.İ.A.K. karar sayılı duruşmasız işlere ait kararı ile, hükümlü hakkındaki hapis cezasının infazının durdurulmasına ve CMK’nin 231’inci maddesi uyarınca işbu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Taraflarca süresinde itiraz edilmeyen karar, 15 Ağustos 2016 tarihi itibariyle kesinleştirilmiştir.
4. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03 Şubat 2009 tarihli, 2009/11-250 Esas ve 2009/13 Karar sayılı ilamında işaret edildiği üzere, 01 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden, önceki mahkûmiyetin 765 sayılı TCK’nin 95/2’nci maddesi uyarınca esasen vaki olmamış sayılacağı haller veya mülga 3682 sayılı Adli Sicil Kanunu’nun 8’inci ve 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’nun Geçici 2’nci maddeleri uyarınca silinme koşulları oluşan önceki mahkûmiyetler, adli sicilden silinmiş olup olmadığına bakılmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılması karan verilmesine engel değildir. Ancak bu koşulların oluşmadığı hallerde, CMK’nin 231/6-a maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyecektir.
5. Dosyanın incelenmesinde, sanığın adli sicil kaydına göre 30 Mayıs 1992 tarihinde işlediği tehdit suçundan Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 25 Ocak 1993 tarihinde kesinleşen, 10 Aralık 1992 tarihli ve 1992/35-139 Esas ve Karar sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verildiği, hükmün hangi tarihte infaz edildiği anlaşılamamakla birlikte en erken kesinleştiği tarihte infaz edildiği kabul edilse dahi sabıka kaydının adli sicilden silinme şartlarının oluşacağı tarihten önce müsnet suçu işlediği anlaşıldığından, hükümlü hakkında müsnet suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin, CMK’nın 231/6-a maddesinde öngörülen sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması şeklindeki objektif koşulun somut olayda gerçekleşmemesi nedeniyle hukuka aykırılık oluşturduğu değerlendirilmiştir.
6. Bu nedenle, Mülga 12’nci Mknz.P.Tug. Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 11 Mart 2009 tarihli, 2005/429 Esas ve 2009/155 D.İA.K. Karar sayılı kararının bozulması için, 353 sayılı Kanun’un 243’üncü maddesi gereğince Askeri Yargıtay Başkanlığına başvurulması …” istenilmekle;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Mülga 12’nci Mknz.P.Tug. Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 11 Mart 2009 tarihli, Esas 2005/429 ve Karar 2009/155 D.İ.A.K. sayılı duruşmasız işlere ait kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nin 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.