YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/678
KARAR NO : 2019/7169
KARAR TARİHİ : 15.04.2019

Otoyol ve/veya köprülerden ücret ödemeden geçme eyleminden dolayı … hakkında 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 30. maddesi gereğince 30,00 Türk lirası geçiş ücreti ve 300,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair Karayolları 4. Bölge Müdürlüğü HGS A.K.M. Başmühendisliğinin 09/10/2014 tarihli ve UA 26983 sayılı idarî para cezasının ödenmediğinden bahisle Çubuk Vergi Dairesi Müdürlüğünce düzenlenen 10/06/2016 tarihli 2016 06 10665040000174 Ana takip dosya numaralı ödeme emrine karşı yapılan başvurunun süre yönünden reddine dair Kahramankazan Sulh Ceza Hâkimliğinin 29/03/2017 tarihli ve 2017/474 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 02/01/2018 gün ve 11337 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/01/2018 gün ve KYB-2018-2708 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Otoyol ve/veya köprülerden ücret ödemeden geçme eyleminden dolayı kabahatli Adem Ünler hakkında 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 30. maddesi gereğince 30,00 Türk lirası geçiş ücreti ve 300,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair Karayolları 4. Bölge Müdürlüğü HGS A.K.M. Başmühendisliğinin 09/10/2014 tarihli ve UA 26983 sayılı idarî para cezasının tahsili için Çubuk Vergi Dairesi Müdürlüğünce düzenlenen 10/06/2016 tarihli 2016 06 10665040000174 Ana takip dosya numaralı ödeme emrinin, ödeme emrine konu amme alacağının ödendiğinden bahisle iptali için başvurucu vekili tarafından Ankara Vergi Mahkemesine dava açıldığı, Ankara 2. Vergi Mahkemesinin 21/07/2016 tarihli ve 2016/1348 esas, 2016/1340 sayılı kararıyla davanın görev yönünden reddine karar verilerek, dosyanın görevli ve yetkili Ankara 15. İdare Mahkemesine gönderildiği, bu kez Ankara 15. İdare Mahkemesinin 13/10/2016 tarihli ve 2016/3388 esas ve 2016/2788 sayılı kararıyla, idarî para cezalarına karşı başvurulacak kanunu yolunun 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 3/1-a maddesi gereğince sulh ceza mahkemelerinin görevli olması sebebiyle adli yargı olduğu gerekçesiyle Bölge İdare Mahkemesi nezdinde istinaf yolu açık olmak üzere davanın görev yönünden reddine karar verildiği, anılan kararın istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge İdare Mahkemesinin 11/01/2017 tarihli ve 2016/2171 esas, 2017/9 sayılı kararıyla dava konusunun miktar itibariyle kesin olduğundan istinaf yoluna başvurulamayacağı gerekçesiyle istinaf başvurusunun incelenmeksizin reddine karar verildiği, bu kez başvurucu vekili tarafından Ankara Sulh Ceza Hâkimliğine başvurulması üzerine Ankara 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 23/02/2017 tarihli ve 2017/1342 değişik sayılı yetkisizlik kararıyla dosyanın gönderildiği Kahramankazan Sulh Ceza Hâkimliğinin 29/03/2017 tarihli ve 2017/474 değişik iş sayılı kararıyla başvurunun kanunî süre geçtikten sonra yapıldığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş ise de, Sulh Ceza Hâkimliğine yapılan başvurunun konusu idarî para cezasının iptali istemine ilişkin olmayıp, para cezasının tahsiline yönelik düzenlenen ödeme emrinin iptali isteminden ibaret olduğu, zira başvurucunun idarî para cezasına itirazı bulunmamakta olup, ancak para cezasını ödediğini belirterek tahsiline yönelik düzenlenen ödeme emrinin iptalini istediği, idarî para cezalarının, 5326 sayılı Kanun’un 17/4. maddesine göre 6183 sayılı Amme Alacaklarının tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunacağı, 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun’nun 6. maddesi gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davalara bakma görevinin vergi mahkemelerine ait olduğu, dolayısıyla davanın konusu vergi dairesince düzenlenen ödeme emrinin iptaline ilişkin olup, görevli yargı yerinin idarî yargı içerisindeki vergi mahkemesi olduğu, dosya kapsamına göre başvurucu vekili tarafından daha önce vergi mahkemesine dava açılmış ve bu davada vergi mahkemesince davaya bakma görevinin idare mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği idare mahkemesince de davaya bakma görevinin sulh ceza hâkimliği olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ve idare mahkemesince verilen görevsizlik kararının Bölge İdare Mahkemesince istinafı kabil olmadığı gerekçesiyle incelenmeksizin reddine karar verilerek kesinleşmiş olması karşısında, Sulh Ceza Hâkimliğince, vergi dairesince düzenlenen ödeme emrinin iptaline ilişkin davaya bakmakla görevli yargı yerinin vergi mahkemesi ve dolayısıyla idarî yargı olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmesi ve dosyanın adlî ve idarî yargı yolu arasında doğan görev uyuşmazlığının halli için 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 12-15. maddeleri gereğince Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde başvurunun süre yönünden reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Kahramankazan Sulh Ceza Hâkimliğinin 29/03/2017 tarihli ve 2017/474 değişik iş sayılı kararının CMK’nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, yukarıda yazılı bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına 15/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.