YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6735
KARAR NO : 2018/13064
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1)5237 sayılı TCK’da “cezaların toplanması” kuralına yer verilmediği halde sanık hakkında hükmolunan hapis cezasından çevrili adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının toplanarak “Neticeten sanığın 3.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” denilmek suretiyle cezaların içtimaına karar verilmesi, doğrudan verilen adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında dayanak madde olarak 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesinin gösterilmesi gerekirken, aynı Kanun’un 53/2. maddesinin gösterilmesi ve hapis cezasından çevrili adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında aynı Kanun’un 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
2)Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 26/06/2012 olarak gösterilmesi gerekirken, 2013 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm kısmının 4. paragrafına “50/1-a maddesi” ibaresinden sonra “ve 52/2 maddesi” ibaresi eklenmek; 5. paragrafına bulunan “53/2 maddesi” ibaresi çıkartılarak, yerine “52/2 maddesi” ibaresi eklenmek ve 6. paragrafındaki “Neticeten sanığın 3.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresi çıkartılmak ve gerekçeli karar başlığında “2013” ibaresi çıkartılarak “26/06/2012” tarihi yazılmak suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.